вме́сте нареч. ра́зам; (совместно) суме́сна; (сообща) супо́льна;

◊

вме́сте с тем ра́зам з тым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cosignatory

[,koʊˈsɪgnətɔri]

n.

той, хто супо́льна падпі́свае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

together with

ра́зам, супо́льна з кім-чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conjunction [kənˈdʒʌŋkʃn] n.

1. fml злучэ́нне, спалучэ́нне, су́вязь

2. ling. злу́чнік

♦

in conjunction with fml суме́сна, супо́льна, ра́зам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суме́сна, прысл.

Разам, супольна. Яны [дружбакі] — З аднаго палка. Сумесна трывогі спазналі, Ішлі па дарогах вайны. Калачынскі. / З прыназ. «з» утварае спалучэнне з Т. [Егер:] — Я сам бачыў выдру, якая жыла сумесна з бабрамі ў хатцы на Бярозе, супроць вусця капала. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

common​1 [ˈkɒmən] n. абшчы́нная зямля́, абшчы́нны вы́ган

♦

have nothing in common не мець нічо́га агу́льнага;

in common суме́сна, супо́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gromadnie

супольна, сумесна, разам, гуртам; натоўпам, масава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заодно́ нареч.

1. заадно́; (вместе) ра́зам; (сообща) супо́льна; 2. (попутно) заадно́, за адны́м за́хадам, за адны́м ма́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суме́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца супольна, разам; агульны. Сумесная работа. □ З якой замілаванасцю ўспамінаў .. [Вася] гады сумеснай вучобы ў школе, вясёлыя калгасныя вечарынкі. Краўчанка. Вунь колькі год мінула, а ўсё ж не забываюцца тыя сустрэчы ў вулачцы і сумесны паход у поле. Лупсякоў. Усе цёмныя бакі іх [Хадкевіча і Аксаны] сумеснага жыцця забыліся. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

współdziałać

незак.

1. дзейнічаць супольна (разам); супрацоўнічаць;

2. узаемадзейнічаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)