ко́лас,

суквецце.

т. 8, с. 381

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

султан,

суквецце злакаў.

т. 15, с. 263

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эдэльве́йс, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Горная травяністая расліна, суквецце якой падобна на белую зорку.

2. -а. Кветка гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяцёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. мятла.

2. Суквецце некаторых раслін, якое нагадвае па форме мятлу.

|| прым. мяцёлачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флёкс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дэкаратыўная садовая расліна сямейства сінюхавых з пахучымі кветкамі, сабранымі ў буйное суквецце на вяршыні сцябла.

|| прым. флёксавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ката́х, ‑а, м.

Суквецце з патоўшчанай воссю. Катах кукурузы. Катахі вярбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верхаві́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да верхавіны. Верхавінкавае суквецце кукурузы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мужчы́нскі, -ая, -ае.

1. гл. мужчына.

Мужчынская кампанія.

2. Такі, як у мужчыны, уласцівы мужчыну.

М. голас.

3. Які мае адносіны да мужчынскага полу (спец.).

Мужчынскае суквецце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяцёлчаты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае суквецце ў выглядзе мяцёлкі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтакру́г, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў суквецце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)