суда...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да суда, судовы, напр.: судавыканаўца, судавядзенне, сударэвізійны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

судоустро́йство ср., юр. судо́вы лад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судзі́цца, суджу́ся, су́дзішся, су́дзіцца; незак., з кім.

Мець з кім-н. грамадзянскую судовую справу, судовы разбор.

С. за маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкана́ўца м. исполни́тель;

судо́вы в. — суде́бный исполни́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

condemnation [ˌkɒndemˈneɪʃn] n. асуджэ́нне; прысу́д, прыгаво́р, вы́рак (судовы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спабо́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: спаборны судовы працэс (спец.) гл. працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспе́рт экспе́рт, -та м.;

суде́бный экспе́рт судо́вы экспе́рт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кля́ўза, -ы, мн. -ы, кляўз і -аў, ж.

1. Дробязная прыдзірлівая скарга; нагавор, паклёп (разм.).

Сорамна займацца кляўзамі.

2. Прыдзірлівы дробны судовы іск (уст.).

|| прым. кля́ўзны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экспе́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які праводзіць экспертызу і дае заключэнне пры разглядзе якога-н. пытання.

Высокакваліфікаваны э.

Судовы э.

|| прым. экспе́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкана́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м. і ж.

Той, хто выконвае што-н.

В. работ.

В. ролі Паўлінкі.

Судовы в. (службовая асоба, якая ажыццяўляе рашэнні суда па выканаўчых лістах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)