promenade

[,prɑ:məˈneɪd]

1.

n.

1) прахо́дка f., шпа́цыр -у m.

2) ме́сца для прахо́дак

3) студэ́нцкі баль

2.

v.i.

ісьці́ на прахо́дку; пахаджа́ць, шпацырава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

інтэрна́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Памяшканне для пражывання навучэнцаў пры навучальнай установе.

І. ліцэя.

Студэнцкі і.

2. Памяшканне для пражывання асоб, якія працуюць на пэўным прадпрыемстве і не маюць уласнага жылля.

Жыць у заводскім інтэрнаце.

3. Стацыянарная ўстанова спецыяльнага ўтрымання хворых, інвалідаў, састарэлых і інш.

Псіханеўралагічны і.

4. Школа, у якой вучні жывуць і знаходзяцца на частковым дзяржаўным забеспячэнні.

Вучыцца ў інтэрнаце.

Школа-інтэрнат — навучальная ўстанова, дзе дзеці жывуць і вучацца.

|| прым. інтэрна́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zbiorowisko

н.

1. зборышча;

2. асяродак;

zbiorowisko studenckie — студэнцкі асяродак; студэнцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

miasteczko

н. мястэчка, гарадок;

studenckie miasteczko — студэнцкі гарадок;

wesołe miasteczko — парк (з атракцыёнамі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

akademicki

akademick|i

1. акадэмічны; тэарэтычны;

rok ~і — акадэмічны год;

wydanie ~іе — акадэмічнае выданне;

spór ~i — акадэмічная спрэчка;

~ie rozważania — тэарэтычныя разважанні;

2. студэнцкі;

nauczyciel ~i — выкладчык ВНУ;

dom ~i — студэнцкі інтэрнат;

młodzież ~a — студэнцкая моладзь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

маскара́д, ‑у, М ‑дзе, ж.

1. Баль, вечар, на які прыходзяць у масках і спецыяльных касцюмах; касцюміраваны баль. Шэметы збіраліся на навагодні студэнцкі маскарад. Лобан.

2. Незвычайны касцюм, убор, які мяняе чый‑н. знешні выгляд. На Пылі было кароценькае футра і доўгая чорная спадніца. На галаве зграбны капялюшык і густая чорная вуаль .. — Не хацела, каб твая гаспадыня бачыла, што да цябе заходзіла яўрэйка, — так растлумачыла .. [Пыля] мне свой маскарад. Асіпенка. // перан. Аб прытворстве, якое скрывае сутнасць каго‑, чаго‑н. Маскарад буржуазных выбараў.

[Фр. mascarade ад іт. mascherata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРО́ДЗЕНСКІ УНІВЕРСІТЭ́Т імя Янкі Купалы. Засн. ў 1944 як Гродзенскі пед. ін-т. З 1978 — ун-т. Імя Я.Купалы прысвоена ў 1988. У 1996/97 навуч. г. ф-ты: замежных моў, філалогіі, гісторыі і культуры, права і эканомікі, матэм., фізіка-тэхн., біялогіі і экалогіі, псіхалогіі і педагогікі, фіз. культуры, дауніверсітэцкай падрыхтоўкі. Навучанне дзённае, вячэрняе, завочнае. Аспірантура з 1969. Мае 10 н.-д. лабараторый, б-ку, аддзел размнажальнай тэхнікі. Дзейнічаюць літ. аб’яднанне «Наднёманскія галасы», студэнцкі т-р эстр. мініяцюр. З 1986 выдае шматтыражную газ. «Гродзенскі універсітэт».

т. 5, с. 439

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абшарпа́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абшарпаць.

2. у знач. прым. Падраны, зношаны, абадраны, абабіты. Апрануўся Апенька якраз як на паляванне: на ім былі мышынага колеру штаны.., абшарпаная скураная тужурка, а на нагах гумавыя боты. Навуменка. Стомленая і запыленая за дарогу, Галіна паставіла сярод двара свой абшарпаны студэнцкі чамадан і зморана села ля яго. Краўчанка. // Адзеты ў падранае, паношанае адзенне, у рызманы. Толькі позняй раніцай, калі людзі ўжо даўно паснедалі, чатыры незвычайныя падарожнікі, абшарпаныя і галодныя, дабраліся да горада. Няхай. Афіцэр падазрона і з непаразуменнем паглядаў на абшарпанага маладога чалавека. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hall [hɔ:l] n.

1. пярэ́дні пако́й; вестыбю́ль

2. калідо́р

3. за́ла;

a concert hall канцэ́ртная за́ла;

the Royal Albert Hall Ро́ял-Алберт-Хол (канцэртная зала ў Лондане)

4. студэ́нцкі інтэрна́т;

live in hall жыць у інтэрна́це

5. вялі́кі за́гарадны дом, сядзі́ба;

Haddon Hall сядзі́ба Хэ́дан-Хол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

union [ˈju:niən] n.

1. саю́з; задзіно́чанне, аб’ядна́нне; у́нія;

the former Soviet Union былы́ Саве́цкі Саю́з;

students’ union студэ́нцкі клуб;

the Union А́нгла-шатла́ндская у́нія (1707 г.); А́нгла-ірла́ндская у́нія (1801 г.)

2. прафсаю́з

3. dated шлю́бны саю́з

4. fml адзі́нства, зго́да;

in perfect union у по́ўнай зго́дзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)