ме́дык, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач, а таксама студэнт вышэйшай медыцынскай навучальнай установы.

|| ж. меды́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усе́длівы, -ая, -ае.

Старанны ў тым, што патрабуе доўгай і цярплівай сядзячай работы.

У. студэнт.

Уседліва (прысл.) працаваць.

У. ў рабоце.

|| наз. усе́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sophomore [ˈsɒfəmɔ:] n. AmE студэ́нт друго́га ку́рса

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кансервато́рац, ‑рца, м.

Разм. Студэнт кансерваторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэцяку́рснік, ‑а, м.

Студэнт трэцяга курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втузовец м., разг. студэ́нт вышэ́йшай тэхні́чнай навуча́льнай устано́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

першаку́рснік, ‑а, м.

Студэнт, навучэнец першага курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

другаку́рснік, ‑а, м.

Студэнт, навучэнец другога курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чацвёртаку́рснік, ‑а, м.

Студэнт або навучэнец чацвёртага курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старшаку́рснік, ‑а, м.

Навучэнец, студэнт блізкага да выпуску курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)