страі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. страю́ стро́ім
2-я ас. стро́іш стро́іце
3-я ас. стро́іць стро́яць
Прошлы час
м. страі́ў страі́лі
ж. страі́ла
н. страі́ла
Загадны лад
2-я ас. страі́ страі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час страі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пастро́іць гл. строіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сме́шкі, ‑шак; адз. няма.

Жарты, насмешкі. Ганна слухала гэтыя гарэзныя смешкі, спрэчкі, але ні разу, ніводным словам не адгукнулася на іх. Мележ.

•••

Смешкі строіць гл. строіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да строіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. стройваць — строіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́ить​I несов.

1. (сооружать — здания, мосты, каналы, памятники и т. д., производить — машины, станки, приборы) будава́ць;

2. (изготовлять мелкие предметы, мастерить) вырабля́ць, стро́іць, рабі́ць;

3. (организовывать, создавать) стро́іць, ствара́ць;

4. (основывать — планы, мечты, надежды, предположения) стро́іць, грунтава́ць;

5. (чертить, конструировать, создавать в уме) стро́іць;

◊

стро́ить из себя́ (кого) стро́іць з сябе́ (каго);

стро́ить дурака́ (из кого-л.) стро́іць ду́рня (з каго-небудзь);

стро́ить гла́зки стро́іць во́чкі;

стро́ить ро́жу крыві́ць мо́рду;

стро́ить грима́сы стро́іць грыма́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ogle [ˈəʊgl] v.

1. пажа́дліва глядзе́ць, е́сці вачы́ма

2. стро́іць во́чкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адстро́іць, ‑строю, ‑строіш, ‑строіць; зак., каго-што.

Абладзіць, агледзець; аздобіць. Адстроіць кватэру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад строіць ​2.

•••

Строеная язда гл. язда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фантазёр

(ад фантазіраваць)

чалавек, які любіць фантазіраваць, строіць няздзейсныя планы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)