life assurance [ˈlaɪfəˌʃʊərəns] n. BrE страхава́нне жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

insurance [ɪnˈʃʊərəns] n.

1. страхава́нне;

life insurance страхава́нне жыцця́

2. страхавы́ ўзно́с; страхава́я прэ́мія

3. (against) сро́дак абаро́ны; гара́нтыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

госстра́х (госуда́рственное страхова́ние) дзяржстра́х, -ху м. (дзяржа́ўнае страхава́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соцстра́х (социа́льное страхова́ние) сацстра́х, -ху м. (сацыя́льнае страхава́нне);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сацстра́х, -ху м. (сацыя́льнае страхава́нне) соцстра́х (социа́льное страхова́ние)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхаге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Прадстаўнік арганізацыі, установы, якая праводзіць страхаванне (у 2 знач.); страхавы агент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...страх, ‑у, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «страхаванне», напрыклад: дзяржстрах, сацстрах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажыццё ср. дожи́тие;

страхава́нне на д. — страхова́ние на дожи́тие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ubezpieczenie

н.

1. ахова;

2. страхаванне, страхоўка; забеспячэнне;

ubezpieczenie majątkowe — страхаванне маёмасці;

ubezpieczenie od nieszczęśliwych wypadków — страхаванне ад няшчасных выпадкаў;

ubezpieczenie na życie — страхаванне жыцця;

ubezpieczenie spoleczne — сацыяльнае страхаванне;

ubezpieczenie rodzinne — сацыяльнае забеспячэнне сям’і

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сікура́цыя ‘грашовыя сродкі, атрыманыя за страхоўку маёмасці’ (Сцяшк.). Запазычанне з польск. sekuracyja ‘страхаванне’ < asekuracyja, якое з лац. ad ‘да’ і securus ‘трывалы’ (Варш. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)