шкода​1 назоўнік | жаночы род

  1. Пашкоджанне, урон, страта.

    • Зрабіць шкоду гаспадарцы.
    • Без шкоды для справы.
    • Зрабіць на шкоду каму-н.

  2. Страта, прычыненая жывёлай, патрава і месца на зямлі, дзе жывёла можа зрабіць патраву.

    • Цяля нарабіла ў агародзе шкоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вар’яцтва назоўнік | ніякі род

  1. Страта розуму, стан псіхічнага расстройства.

  2. Безразважнасць, неразумны ўчынак.

    • Дайсці да такого вар’яцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

атрафія назоўнік | жаночы род

Страта жыццяздольнасці, знясіленне, змяншэнне якога-н. органа.

  • А. мышцы.
  • А. сумлення (перан,).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

поте́ря

1. стра́та, -ты ж., тра́та, -ты ж.;

поте́ря кро́ви стра́та крыві́;

поте́ря зре́ния стра́та зро́ку;

поте́ря па́мяти стра́та па́мяці;

поте́ря созна́ния непрыто́мнасць, стра́та прыто́мнасці;

поте́ря вре́мени тра́та ча́су;

поте́ря трудоспосо́бности стра́та працаздо́льнасці;

поте́ри уби́тыми воен. стра́ты забі́тымі;

2. (потерянная вещь) згу́ба, -бы ж.;

◊

до поте́ри созна́ния да непрыто́мнасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

невосполни́мый незаме́нны;

невосполни́мая поте́ря незаме́нная стра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перараджэнне назоўнік | ніякі род

  1. гл. перарадзіцца.

  2. Страта былога светапогляду, сацыяльнага аблічча пад уздзеяннем чужога асяроддзя, ідэалогіі.

    • Маральнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

тугавухасць, ‑і, ж.

Частковая страта слыху; недачуванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчараванне назоўнік | ніякі род

Пачуццё, стан незадаволенасці, выкліканы няздзейсненымі спадзяваннямі, надзеямі, марамі; страта веры ў каго-, што-н.

  • Глыбокае р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

aphasia [əˈfeɪziə] n. med. афа́зія; стра́та па́мяці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bereavement [bɪˈri:vmənt] n. ця́жкая стра́та (асабліва блізкіх)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)