супако́енасць, -і, ж.

1. Стан спакою, задаволенасці, сцішанасці.

2. Страта актыўнасці, задаволенасць дасягнутым.

Неапраўданая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шко́да¹, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Пашкоджанне, урон, страта.

Зрабіць шкоду гаспадарцы.

Без шкоды для справы.

Зрабіць на шкоду каму-н.

2. Страта, прычыненая жывёлай, патрава і месца на зямлі, дзе жывёла можа зрабіць патраву.

Цяля нарабіла ў агародзе шкоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паняве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Сумненне, страта веры.

Годзе жыць у паняверцы!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вар’я́цтва, -а, н.

1. Страта розуму, стан псіхічнага расстройства.

2. Безразважнасць, неразумны ўчынак.

Дайсці да такога в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перараджэ́нне, -я, н.

1. гл. перарадзіцца.

2. Страта былога светапогляду, сацыяльнага аблічча пад уздзеяннем чужога асяроддзя, ідэалогіі.

Маральнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчарава́нне, -я, н.

Пачуццё, стан незадаволенасці, выкліканы няздзейсненымі спадзяваннямі, надзеямі, марамі; страта веры ў каго-, што-н.

Глыбокае р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поте́ря

1. стра́та, -ты ж., тра́та, -ты ж.;

поте́ря кро́ви стра́та крыві́;

поте́ря зре́ния стра́та зро́ку;

поте́ря па́мяти стра́та па́мяці;

поте́ря созна́ния непрыто́мнасць, стра́та прыто́мнасці;

поте́ря вре́мени тра́та ча́су;

поте́ря трудоспосо́бности стра́та працаздо́льнасці;

поте́ри уби́тыми воен. стра́ты забі́тымі;

2. (потерянная вещь) згу́ба, -бы ж.;

◊

до поте́ри созна́ния да непрыто́мнасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невосполни́мый незаме́нны;

невосполни́мая поте́ря незаме́нная стра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тугаву́хасць, ‑і, ж.

Частковая страта слыху; недачуванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aphasia [əˈfeɪziə] n. med. афа́зія; стра́та па́мяці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)