strudzenie

н. утома, стома

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zmęczenie

н. стомленасць; стома

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ermáttung

f -, -en сто́мленасць, сто́ма, знямо́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ermüdung

f -, -en сто́мленасць, сто́ма, знямо́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

weariness

[ˈwɪrɪnəs]

n.

сто́мленасьць, сто́ма f.; змо́ранасьць, змо́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стамле́нне, ‑я, м.

Страта сіл; зморанасць, стома. Фізічнае стамленне. □ Свежа стала на зямлі, лёгкае стамленне ахапіла ўсё цела. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пуцга́н ’пузаты’ (Стома–Сініца). Гл. пузган ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ламо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ламоты. Ламотныя болі. □ Ламотная стома круціць лапаткі, але з непрывычкі яно аж прыемна. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

weariness [ˈwɪərinəs] n. сто́ма, сто́мленасць; змо́ранасць, змо́ра;

His face showed no signs of weariness. На яго твары не было ні следу стомленасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэмперату́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Мець павышаную, высокую тэмпературу цела. Нейкая недабрата пачулася яшчэ з вясны: Марына часам злёгку тэмпературыла, слабела, яе адольвала стома. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)