звяршы́ць сов. (довести кладкой до верха) сверши́ть;

з. стог — сверши́ть стог;

з. страху́ — сверши́ть кры́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяршы́ць несов., в разн. знач. верши́ть;

в. спра́вы — верши́ть дела́;

в. стог — верши́ть стог;

в. дах — верши́ть кры́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяршы́ць, вяршу́, вяршы́ш, вяршы́ць; вяршы́м, вершыце́, вярша́ць; незак.

1. што. Рабіць верх, верхнюю частку чаго-н., завяршаць.

В. страху.

В. стог.

2. што і чым. Вырашаць, распараджацца (кніжн.).

В. справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́ўзіны, ‑зін; адз. няма.

Звязаныя канцамі бярозавыя ці іншыя дубцы, якія ўскладаюцца на стог для ўмацавання сена. Бацька сек апоўзіны на другі наш стог, а маці.. вязала іх. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́жить несов., обл. стагава́ць, склада́ць у стог (у стагі́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Héuschober

m -s, - стог [сці́рта, торп] се́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

агрэ́бці сов.

1. (гребя, удалить лишнее) огрести́;

а. стог — огрести́ стог;

2. прост. (получить много чего-л.) отхвати́ть, огрести́, загрести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сці́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, сцірт і сціртаў, ж.

Вялікі стог сена, саломы, снапоў збожжа і пад., прызначаны для захавання пад адкрытым небам.

Салома ў сціртах.

|| прым. сці́ртавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hayrick

[ˈheɪrɪk]

n.

стог се́на, стажо́к -ка́ m., dim.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bróg, brogu

м. стог; тарпа; торп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)