◎ Не́ці: нецямі не адбудзеш («ссылка на неимение», Гарэц.), параўн. рус.нети ’дваране, якія не нясуць дзяржаўнай службы’: пробыл в нетех. Да нет ’няма’, гл. Фасмер, 3, 68; сюды ж, паводле Карскага (2–3, 77), адносіцца і мін.пець ’невядома’.
ссы́лка на поселе́ниессы́лка (вы́сылка) на пасяле́нне;
вое́нные поселе́ния вайско́выя пасяле́нні;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэлега́цыя
(лац. relegatio)
1) уст.ссылкарэцыдывістаў у калоніі з суровымі кліматычнымі ўмовамі;
2) выключэнне вучня са школы або студэнта з навучальнай установы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
transportation
[,trænspərˈteɪʃən]
n.
1) пераво́зка f., транспартава́ньне n.
2) сро́дкі тра́нспарту
3) тра́нспартныя выда́ткі
4) ссы́лкаf.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zesłanie
zesłani|e
н.ссылка; высылка;
być na ~u — знаходзіцца ў ссылцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
exile1[ˈeksaɪl, ˈegzaɪl]n.
1.ссы́лка, вы́сылка, выгна́нне;
be/live in exile быць/жыць у ссы́лцы;
force/drive smb. into exile сасла́ць/вы́слаць каго́-н.
2. ссы́льны; выгна́ннік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Іспата́каць ’зрасходваць, выдаткаваць’ (чэрв., Сл. паўн.-зах.); параўн. рус.поток у выразе поток и разграбление ’поўнае разарэнне, разбурэнне, знішчэнне’, першапачаткова — мера пакарання ў старажытнарускай феадальнай дзяржаве, якая заключалася ў выгнанні з адабрэннем маёмасці (ССРЛЯ), уст.поточить ’раскрасці, разграбіць’, ст.-рус.потокъ, поточениѥ ’выгнанне, ссылка, зняволенне’, поточити ’саслаць у зняволенне, выгнаць’. Прэфіксальнае ўтварэнне ад *točiti (гл. тачыць). Фасмер, 3, 345.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
exile
[ˈeksaɪl]1.
n.
1) выгна́ньне n., ссыла́ньне n.; ссы́лкаf.
2) выгна́нец -ца m., выгна́ньнік -а m.
2.
v.t.
ссыла́ць, высыла́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БЕРАЖКО́Ў Мікалай Георгіевіч
(24.6.1886, г. Ніжні Ноўгарад, Расія — 12.3.1956),
гісторык. Д-ргіст.н. (1946). Скончыў Маскоўскі ун-т (1911). Працаваў у Маскоўскім архіве Мін-ва юстыцыі. З 1917 выкладаў у Маскоўскім археал. ін-це, Ніжагародскім ун-це, працаваў у Музеі рэвалюцыі, у музеі «Катарга і ссылка», з 1935 у Ін-це гісторыі АНСССР. Даследаваў гісторыю і крыніцазнаўства ВКЛ, Беларусі эпохі феадалізму, займаўся храналогіяй рускіх летапісаў.