праспява́ць гл спяваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

busk [bʌsk] v. спява́ць або́ выступа́ць з канцэ́ртам на ву́ліцах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intonować

незак. падаваць тон; спяваць; пачынаць спяваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пяю́н, пеюна́, мн. пеюны́, пеюно́ў, мн. (разм.).

Той, хто вельмі любіць спяваць, многа спявае; пявун.

|| ж. пяю́ха, -і, ДМ пяю́се, мн. -і, пяю́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

петь несов., в разн. знач. спява́ць, пець;

петь другу́ю пе́сню перен., разг. спяваць (пець) і́ншую пе́сню;

◊

петь дифира́мбы пець дыфіра́мбы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

спява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму.

1. Спяваць, уторачы каму-, чаму-н.

П. басам.

2. перан. Згаджацца з кім-н. з карыслівых меркаванняў (разм., неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

treble​1 [ˈtrebl] n. mus. ды́скант; сапра́на;

sing treble спява́ць ды́скантам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папаспява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Спяваць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спява́к, спевака́, мн. спевакі́, спевако́ў, м.

Той, хто ўмее спяваць; для каго спевы з’яўляюцца прафесіяй.

Оперны с.

|| ж. спява́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)