simplify [ˈsɪmplɪfaɪ] v. спрашча́ць, рабі́ць менш склада́ным;

simplify a problem пале́гчыць прабле́му

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сімпліфіка́цыя

(ад с.-лац. simplificare = спрашчаць, ад лац. simplex = просты + facere = рабіць)

спрашчэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спрашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрашчаць — спрасціць і стан паводле знач. дзеясл. спрашчацца — спрасціцца.

2. Якое‑н. прыстасаванне, змена ў канструкцыі, планіроўцы і пад., якія спрашчаюць што‑н. Унесці спрашчэнні ў канструкцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)