wypleść

зак. сплесці, выплесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Плята́нне ’плот, пераплецены тонкімі пруцікамі’ (Жд. 3). У выніку кантамінацыі лексем сплятанне (< сплесці) і плот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Сплесці ўсё, многае. У пояс верасы тут параелі, А сосны цесна паспляталі рукі. Свірка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саснава́ць, ‑сную, ‑снуеш, ‑снуе; ‑снуём, ‑снуяце; зак., што.

Разм.

1. Зрасходаваць снуючы (пражу, ніткі). Саснаваць усе ніткі.

2. Сплесці (пра павуціну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плесці, ‑плету, ‑плецеш, ‑плеце; зак., што.

1. Расплёўшы, выняць. Выплесці стужку з касы.

2. Разм. Сплесці старанна. Выплесці касу.

3. Разм. Зрасходаваць пляценнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напле́сці, -ляту́, -ляце́ш, -ляце́; -ляцём, -лецяце́, -ляту́ць; наплёў, -ляла́, -ло́; напляці́; -ле́цены; зак., чаго.

1. Сплесці нейкую колькасць чаго-н.

Н. кошыкаў.

2. перан. і без дап. Нагаварыць рознага глупства, нахлусіць (разм.).

|| незак. наплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запле́сці, -пляту́, -пляце́ш, -пляце́; -пляцём, -плецяце́, -плятуць; -пляці́; -пле́цены; зак., што.

1. Перавіваючы, сплесці.

З. касу.

2. Плетучы, закрыць (адтуліну, дзірку і пад.).

З. дзірку ў плоце лазой.

3. Пакрыць густым перапляценнем чаго-н.

Хмель заплёў усю агароджу.

|| незак. заплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спле́цены

1. сплетённый;

2. сплетённый, сви́тый;

3. перен., разг. сплетённый, сочинённый;

1-3 см. спле́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплята́ць несов.

1. сплета́ть;

2. (свивая, скручивая) сплета́ть, свива́ть;

1, 2 см. спле́сці 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плесці

1. (выняць) áusflechten* vt;

2. (сплесці) fléchten* vt; knüpfen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)