ВО́ЛАВА СПЛА́ВЫ,
сплавы на аснове волава. Уключаюць у рознай колькасці інш. элементы, найчасцей свінец, сурму, медзь, цынк, кадмій, вісмут. Маюць нізкую т-ру плаўлення, малую трываласць і цвёрдасць, здавальняючую каразійную ўстойлівасць, некаторыя — добрыя антыфрыкцыйныя ўласцівасці. Адрозніваюць легкаплаўкія сплавы (ад 20 да 90% волава па масе), падшыпнікавыя матэрыялы (85—90% волава, сурма і медзь; напр., бабіт), прыпоі (ад 20 да 90% волава, свінец і сурма).
т. 4, с. 259
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
АЛЮМІ́НІЕВЫЯ СПЛА́ВЫ,
сплавы на аснове алюмінію з дабаўкамі іншых элементаў (медзі, магнію, цынку, крэмнію, марганцу, літыю, кадмію, цырконію, хрому). Адметныя малой шчыльнасцю (да 3·103 кг/м³), высокімі мех. ўласцівасцямі, каразійнай устойлівасцю, высокай цепла- і электраправоднасцю, трываласцю і пластычнасцю пры нізкіх т-рах. Лёгка апрацоўваюцца рэзаннем і зварваюцца кантактнай зваркай (некаторыя плаўленнем), на вырабы з іх лёгка наносяцца ахоўныя і дэкар. пакрыцці.
Разнастайнасць уласцівасцяў алюмініевых сплаваў звязана з увядзеннем пэўных прысадак, якія ўтвараюць з алюмініем цвёрдыя растворы і інтэрметаліды і з’яўляюцца ўмацавальнай фазай сплаваў. Найб. пашыраны сплавы Al—Cu—Mg (дзюралюміны), Al—Mg (магналіі), Al—Si (сілуміны), Al—Mg—Si (авіялі), высокатрывалыя Al—Zn—Mg—Cu, крыягенныя і гарачатрывалыя Al—Cu—Mn, сплавы з нізкай шчыльнасцю Al—Mg—Li, Al—Cu—Li, Al—Cu—Mg—Li, парашковыя і грануляваныя. Алюмініевыя сплавы падзяляюцца на дэфармавальныя, ліцейныя і спечаныя. З дэфармавальных пракатваннем, прасаваннем, коўкай ці штампоўкай, валачэннем атрымліваюць пліты, лісты, профілі, пруткі, накоўкі, дрот. З ліцейных алюмініевых сплаваў вырабляюць фасонныя адліўкі метадамі ліцця ў земляныя, коркавыя ці метал. кокільныя) формы, а таксама ліцця пад ціскам. Спечаныя алюмініевыя сплавы атрымліваюць метадамі парашковай металургіі. Алюмініевыя сплавы выкарыстоўваюць у авіяц. прам-сці, судна- і прыладабудаванні, аўтамаб., электратэхн. вытв-сці, буд-ве, у вытв-сці быт. вырабаў.
т. 1, с. 292
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
спла́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | спла́ў | спла́вы | 
		
			| Р. | спла́ву | спла́ваў | 
		
			| Д. | спла́ву | спла́вам | 
		
			| В. | спла́ў | спла́вы | 
		
			| Т. | спла́вам | спла́вамі | 
		
			| М. | спла́ве | спла́вах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сплаў¹, спла́ву, мн. спла́вы, спла́ваў, м.
Сумесь, злучэнне двух або некалькіх плаўкіх цел (звычайна металаў).
С. медзі з нікелем.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
серабро́ ср., в разн. знач. серебро́;
спла́вы ~ра́ — спла́вы серебра́;
стало́вае с. — столо́вое серебро́
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
звышцвёрды, ‑ая, ‑ае.
Які вызначаецца вельмі вялікай цвёрдасцю. Звышцвёрдыя сплавы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
цеплаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.
Якому ўласціва цеплаўстойлівасць. Цеплаўстойлівая сталь. Цеплаўстойлівыя сплавы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
свінцо́вісты, ‑ая, ‑ае.
Які ўтрымлівае невялікую колькасць свінцу (пра сплавы). Свінцовістая бронза.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
прэцызі́йны, ‑ая, ‑ае.
Які вызначаецца дакладнасцю. Прэцызійныя станкі. Прэцызійныя электравымяральныя прыборы. Прэцызійныя сплавы.
[Ад фр. précision — дакладнасць.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)