Rezessión

f -, -en спад (вытворчасці), кю́дзіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gefälle

n -s, - скат, схіл; спад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

setback [ˈsetbæk] n. няўда́ча; пара́за, спад;

a crop setback неўраджа́й;

suffer a setback пацярпе́ць паражэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slump​1 [slʌmp] n.

1. (in) спад, рэ́зкае падзе́нне (цэн, акцый)

2. кры́зіс, засто́й (у эканоміцы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

subsidence [səbˈsaɪdns,ˈsʌbsɪdəns] n. падзе́нне, спад; асяда́нне;

The building was damaged by subsidence. Будынак быў пашкоджаны пры асяданні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wane​1 [weɪn] n. спад, заняпа́д; убыва́нне, памяншэ́нне;

be on the wane слабе́ць, занепада́ць; убыва́ць (пра Месяц)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пахо́насць Адхон, спад гары, берага (Нясв., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дэ-

(лац. de = з, ад)

прыстаўка, якая абазначае аддзяленне, выдаленне, адмену, спыненне чаго-н. або адваротнае дзеянне ці паніжэнне, спад.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ábebben

n -s спад

~ der Konjunktúr — паго́ршанне [спад] кан’юнкту́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Схіл ’нахіленая паверхня; пакаты спуск’ (ТСБМ, Гарэц., Бяльк.), ’спад’ (Некр. і Байк.), ’пакаты бок узгорка’ (БРС), схі́лак ’сыход, край, канец’ (Нас.). Параўн. укр. схил ’спадзісты бок гары’, польск. schyłek ’заняпад, канец; схон, адхон’. Дэвербатыў ад схіліць < хіліць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)