спляце́нне н. Geflécht n -(e)s, -e, Verschlíngung f -, -en;

со́нечнае спляце́нне анат. Sónnengeflecht n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

су́грава Зацішнае, сонечнае месца (Слаўг.). Тое ж су́граў (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

brilliant​2 [ˈbrɪliənt] adj.

1. бліску́чы; выда́тны; выбі́тны;

a brilliant idea бліску́чая ідэ́я

2. я́ркі; бліску́чы, зіхатлі́вы, зіхо́ткі;

brilliant sunshine я́ркае со́нечнае святло́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sunshine [ˈsʌnʃaɪn] n.

1. со́нечнае святло́;

in the sunshine на со́нцы

2. BrE, infml со́нейка, ра́дасць (у зваротку);

Hello, sunshine! Прывітанне, маё сонейка!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

warmth [wɔ:mθ] n.

1. цяпло́, цеплыня́;

the warmth of the sun со́нечнае цяпло́

2. сардэ́чнасць; сардэ́чная цеплыня́;

warmth of lo ve любо́ўны запа́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

негусты́, ‑ая, ‑ое.

1. Даволі рэдкі. Негусты лес. Негусты мёд. □ Праз негустую пажоўклую лістоту цадзілася яркае сонечнае святло. Дзенісевіч.

2. Разрэджаны, ненасычаны (пра газы, пыл і пад.). Негусты туман. □ Негустая снегавая мітульга гойдалася перад ветравым шклом і расступалася, абцякаючы кабіну. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́, нескл., н.

Аптычная з’ява ў форме каляровага бліскучага круга вакол Сонца або Месяца, якая ўтвараецца ў выніку пераламлення святла ў ледзяных крышталіках верхніх слаёў атмасферы. Кожная [вясёлка] красавалася, з трохі сумнай радасцю паказваючы, як яна падобна на маленькае сонечнае гало. Караткевіч.

[Фр. halo з грэч. hálōs — круг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплете́ние прям., перен. спляце́нне, -ння ср.;

со́лнечное сплете́ние анат. со́нечнае спляце́нне;

сплете́ние не́рвов спляце́нне не́рваў;

сплете́ние обстоя́тельств спляце́нне акалі́чнасцей;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацьме́нне н. астр. Fínsternis f -, -se;

со́нечнае зацьме́нне Sónnenfinsternis f;

по́ўнае ме́сячнае зацьме́нне totále Móndfinsternis f;

частко́вае зацьме́нне parti¦élle Fínsternis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

размары́ць, ‑мару, ‑морыш, ‑морыць; зак., каго.

Разм. Давесці да расслабленага, санлівага стану. Сонечнае цяпло, лясны водар размарылі .. [Галку]. Рамановіч. Распалілі грубачку, цяплынь паступова размарыла нас, і не было ахвоты падымацца, каб ісці далей. Карамазаў. / у безас. ужыв. У хаце было горача ад моцна напаленай печы, і хлопцаў хутка размарыла, пацягнула на сон. Корзун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)