Сокал М. Б. 4/230, 232; 9/629

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сокал-Кутылоўскі А. А. 9/595

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сакалі́ны гл. сокал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

falcon [ˈfɔ:lkən] n. zool. со́кал

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

peregrine [ˈperɪgrɪn] n. zool. со́кал

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сако́л, -кала́, мн. -калы́, -кало́ў, м. (разм.).

Тое, што і сокал.

◊

Гол як сакол — надта бедны, нічога не мае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сапса́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Драпежная птушка сямейства сакаліных, сапраўдны сокал.

Паляванне з сапсанам.

Развядзенне сапсанаў у вальерах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сако́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. сокал.

2. Пяшчотная назва юнака, дзіцяці, мужчыны (звычайна ў звароце і нар.-паэт.)

Сынок, с. мой дарагі!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sokół

м. сокал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fálke

m -n, -n со́кал

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)