сне́жный в разн. знач. сне́жны;

сне́жные верши́ны гор сне́жныя вяршы́ні гор;

сне́жная зима́ сне́жная зіма́;

сне́жные поля́ сне́жныя палі́;

сне́жный ком сне́жны камя́к;

сне́жная бу́ря сне́жная бу́ра;

сне́жный блеск сне́жны бляск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

snowy [ˈsnəʊi] adj.

1. пакры́ты сне́гам;

snowy roofs да́хі, пакры́тыя сне́гам

2. сне́жны;

snowy weather сне́жнае надво́р’е

3. бела сне́жны;

a snowy tablecloth беласне́жны абру́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

śniegowy

снегавы, снежны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

beschnéit

a пакры́ты сне́гам, сне́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schnéeverwehung

f -, -en сне́жны зано́с [зава́л]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schnée¦ig

a

1) сне́жны

2) беласне́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обва́л абва́л, -лу м.;

обва́л стены́ абва́л сцяны́;

сне́жный обва́л сне́жны абва́л;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́л, -у і -а, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Нагрувашчванне, мноства чаго-н., што перашкаджае праходу, праезду.

Снежны з.

Расчысціць з. на дарозе.

2. -а. Прыстасаванне ў выглядзе жэрдкі для запірання варот, дзвярэй.

|| прым. зава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сне́жна,

1. Прысл. да снежны (у 4 знач.).

2. безас. у знач. вык. Пра вялікую колькасць снегу. Снежна на двары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́рбіс

(манг. irbis)

снежны барс; водзіцца ў гарах Цэнтр. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)