skrzyżowanie
н.
1. скрыжаванне, перакрыжаванне;
skrzyżowanie dróg — скрыжаванне дарог;
2. скрыжаванне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
БЕКРО́С
(англ. backross),
зваротнае скрыжаванне, скрыжаванне гібрыда першага пакалення з адной з бацькоўскіх формаў. У вузкім сэнсе бекрос — скрыжаванне гетэразіготнага па пэўных генах арганізма з гомазіготнымі па гэтых генах асобінамі. Выкарыстоўваецца для выяўлення генатыпічнай структуры арганізма (гл. Аналітычнае скрыжаванне), а таксама для пераадолення бясплоддзя гібрыдаў першага пакалення пры аддаленай гібрыдызацыі.
т. 2, с. 378
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
межпоро́дный міжпаро́дны;
межпоро́дное скре́щивание міжпаро́днае скрыжава́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міжсартавы́, ‑ая, ‑бе.
Спец. Які адбываецца паміж рознымі сартамі раслін. Міжсартавое скрыжаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскрыжава́нне ср.
1. (действие) распя́тие;
2. см. скрыжава́нне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міжпаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які адбываецца паміж рознымі пародамі (раслін, жывёлы). Міжнароднае скрыжаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжгатунко́вы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які адбываецца паміж гатункамі адной расліны. Міжгатунковае апыленне. Міжгатунковае скрыжаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
junction [ˈdʒʌŋkʃn] n.
1. скрыжава́нне даро́г
2. чыгу́начны ву́зел
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
метыза́цыя, ‑і, ж.
Скрыжаванне розных народ жывёлы, а таксама розных сартоў раслін для паляпшэння пароды, сорту.
[Фр. metisation, ад лац. miscere — змешваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скре́щивание
1. (действие) скрыжава́нне, -ння ср., скрыжо́ўванне, -ння ср., склада́нне (скла́дванне) на́крыж, перакрыжава́нне, -ння ср., перакрыжо́ўванне, -ння ср.;
2. (состояние) скрыжава́нне, -ння ср.;
3. биол. скрыжава́нне, -ння ср., скрыжо́ўванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)