A few random shots were fired. Было зроблена некалькі хаатычных стрэлаў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
spoken
[ˈspoʊkən]1.
v., p.p. of speak
2.
adj.
ска́заны
the spoken word — ска́занае сло́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unvoiced
[ʌnˈvɔɪst]
adj.
1) ня ска́заны, ня вы́казаны сло́вамі
2) Phon., unvoiced sound — глухі́ (зы́чны) гук
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
auricular
[ɔˈrɪkjələr]
adj.
1) вушны́
2) сказа́ны на ву́ха
auricular confession — ці́хая спо́ведзь
3) у фо́рме ву́ха, вушкава́ты
4) перадсардэ́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
напу́тственныйска́заны на даро́гу; да́дзены на даро́гу;
обрати́ться с напу́тственной ре́чью сказа́ць сло́ва на даро́гу;
напу́тственный сове́т пара́да на даро́гу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
emphatic
[ɪmˈfætɪk]
adj.
1) мо́цна, цьвёрда ска́заны
Her answer was an emphatic “No!” — Ейным адка́зам было́ цьвёрдае “Не!”
2) эмфаты́чны, насто́йлівы
3) выра́зны, падкрэ́сьлены
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Рачане́ц ’гадавіна’ (Арх. Федар.), ’падарунак на свята, святочны гасцінец’ (маладз., Гіл.), рача́нец (račánic) ’устаноўлены час’ (Варл.), ’рэжым’ (Сцяшк. Сл.), ’тэрмін’ (пух., рагач., Сл. ПЗБ), ’гадавое свята’ (Сцяц.), ’вялікае свята, якое святкуецца праз год’ (ваўк., віл., Сл. ПЗБ), часцей у мн. л. рачанцы́ ’тэрмін ачышчэння пасля родаў’ (Гарэц.), ’дванаццацідзённы тэрмін пасля нараджэння (жывёлы)’ (Касп.), ’пэўная колькасць дзён ад нараджэння, да заканчэння якіх за грэх лічылася ўжываць у ежу маладых жывёл’ (Нас., Янк. Мат.), рычанцы́ ’тэрміны, прызначаныя для выканання чаго-небудзь’ (Растарг.), сюды ж рачанца́ ’зрэдку, несістэматычна (пра ўжыванне ежы)’ (Янк. Мат.). Параўн. укр.речене́ць ’тэрмін’. Насовіч праз форму роченцы́ (Нас., 567) выводзіць з рок1 ’год; устаноўлены тэрмін’ (гл.); першапачаткова, відаць, ад *рэчаны ’сказаны, абумоўлены’, што да ракці́ ’сказаць’, гл. рэкнуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
недалу́жны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Слабы, хваравіты. Быў гэты певень крыху недалужны, кульгаў на адну нагу.Лынькоў.// Бяссільны. Пакуль пануе звон ланцужны, То твой пратэст — крык недалужны.Колас.
2. Непрыглядны, няскладны, няўклюдны. З выгляду [чалавек] так сабе — недалужны, затое на язык бойкі: за словам у кішэню не лезе.Якімовіч.// Недарэчны, сказаны не да месца. [Лясніцкі] хацеў быў перавесці.. [Нініны словы] на жарт, але замест гэтага вырваўся з вуснаў недалужны дакор.Зарэцкі.
3.перан. Недалёкі, прастакаваты. [Рыбаку] на хвіліну здалося, што Партноў.. нейкі недалужны блытанік, але тут жа ён здагадаўся: следчы хоча заблытаць яго.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)