перевира́ть несов., разг. скажа́ць; няпра́вільна раска́зваць (паўтара́ць, называ́ць, падава́ць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

garble [ˈgɑ:bl] v. блы́таць, скажа́ць (факты і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перекове́ркивать несов., разг.

1. (портить) псава́ць;

2. (извращать) скажа́ць, перакру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прафанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Апошліць (апашляць), па-невуцку сказіць (скажаць) што‑н. агульнапрынятае (ідэю, вучэнне, твор мастацтва і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каве́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Вымаўляць няправільна, з памылкамі. Каверкаць словы. // Непрыгожа, незразумела пісаць. Каверкаць літары. // Няправільна перадаючы, скажаць, перакручваць. Каверкаць тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

distort [dɪˈstɔ:t] v. скажа́ць, скрыўля́ць, перакру́чваць;

a distorted picture скажо́ная карці́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

утры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што і без дап. (кніжн.).

Падаць (падаваць) у перабольшаным выглядзе, сказіць (скажаць) залішнім падкрэсліваннем якіх-н. бакоў, рыс у чым-н.

Факт праўдзівы, але ўтрыраваны.

|| наз. утры́раванне, -я, н. і утрыро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verbílden

vt скажа́ць, перакрыўля́ць, няве́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entstéllen

vt скажа́ць, перакру́чваць; зняве́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

утры́раваць

(фр. outrer)

падаваць у перабольшаным выглядзе; скажаць з’яву залішнім падкрэсліваннем аднаго якога-н. яе боку, рысы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)