семина́р-совеща́ние семіна́р-нара́да, род. семіна́ра-нара́ды м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шко́ла-семина́р шко́ла-семіна́р, род. шко́лы-семіна́ра ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухдзённы, ‑ая, ‑ае.

Працягласцю ў два дні. Двухдзённы семінар. Двухдзённая адсутнасць. // Разлічаны, дастатковы на два дні. Двухдзённы запас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seminarium

н.

1. семінар;

2. семінарыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

семіна́рскі I (прил. к семіна́р) семина́рский

семіна́рскі II (прил. к семіна́рыя) семина́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Seminr

n -s, -e

1) семіна́рыя (навучальная ўстанова)

2) семіна́р (у ВНУ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прасеміна́рый, прасеміна́р

(ад лац. pro = для + семінар)

уст. практычныя заняткі ў вышэйшых навучальных установах, мэтай якіх з’яўляецца падрыхтоўка студэнтаў да работы на семінарах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ćwiczenie

ćwiczeni|e

н.

1. практыкаванне;

~a dowolne (obowiązkowe) спарт. вольныя (абавязковыя) практыкаванні;

2. навучанне; трэніроўка;

3. ~a мн. вайск. вучэбны збор;

4. часцей мн.

~a — практычныя заняткі; семінар (у вышэйшай навучальнай установе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

улюбёны, ‑ая, ‑ае.

1. Закаханы ў каго‑н. Калі салдаты пайшлі, Лёдзя, улюбёная на той момант у Пракопа, з нейкім асаблівым уздымам узялася за работу. Карпаў. // у знач. наз. улюбёны, ‑ага, м.; улюбёная, ‑ай, ж. Той (тая), хто закаханы ў каго‑н. [Патуцька:] — А гэты... улюбёны твой што — таксама на семінар? — Улюбёны? — дзяўчына ўскінула бровы і ўсміхнулася: Які ўлюбёны? Ці вы жартуеце? Ракітны. // Ачараваны, захоплены кім‑, чым‑н. Валодзька па-дзіцячы быў улюбёны ў.. [Корзуна], як у добрага казачніка. Кірэйчык. [Сакратар:] — Вёсцы трэба не проста людзі, а здольныя людзі, здольныя арганізатары, людзі, улюбёныя ў зямлю. Гаўрылкін.

2. Такі, якому аддаецца перавага ў параўнанні з чым‑н. іншым; аблюбаваны. Улюбёная страва. □ Простыя людзі, радавыя працаўнікі сталі ўлюбёнымі героямі паэзіі Броўкі. «Полымя». Гэта вуліца часта вадзіла Ільіча на Жураўліную горку — яго ўлюбёнае месца адпачынку. Сіпакоў. Маральная і філасофская алегорыя была ў Я. Коласа адным з улюбёных сродкаў мастацкага абагульнення жыццёвых назіранняў. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Übung

f -, -en

1) практыкава́нне, трэніро́ўка; пра́ктыка; семіна́р, семіна́рскія заня́ткі (у ВНУ)

2) практыкава́нне (напр., па граматыцы і г.д.)

3) на́вык, звы́чка

inige ~ hben in etw. (D) — мець некато́ры на́вык у чым-н., набі́ць руку́ на чым-н.

aus der ~ kmmen* — развучы́цца, стра́ціць на́вык

weder in die ~ kmmen* — аднаві́ць на́вык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)