абарача́льны, -ая, -ае (спец.).

Здольны вяртацца ў свой першапачатковы, зыходны стан.

Абарачальныя рэакцыі.

|| наз. абарача́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэфле́ксія, -і, ж. (кніжн.).

Роздум пра свой унутраны стан, самааналіз.

Схільнасць да рэфлексіі.

|| прым. рэфлексі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

поуме́рить сов. (тро́хі) зме́ншыць; (тро́хі) стрыма́ць, (тро́хі) суці́шыць, (тро́хі) суня́ць;

поуме́рь свой пыл! стрыма́й (тро́хі) свой запа́л!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прасла́віць сов. просла́вить;

паэ́т ~віў у ве́ршах свой наро́д — поэ́т просла́вил в стиха́х свой наро́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

грузі́цца, гружу́ся, гру́зішся, гру́зіцца; незак.

Складваць свой груз, адпраўляючыся ў дарогу.

Г. на параход.

|| зак. пагрузі́цца, -гружу́ся, -гру́зішся, -гру́зіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кругагля́д, -а, М -дзе, м.

1. Прастора, якую можна ахапіць позіркам.

2. перан. Аб’ём ведаў, інтарэсаў.

Пашыраць свой к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

усла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.

Праславіць, усхваліць, апець.

У. свой народ.

|| незак. услаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рыча́дзь Месца, дзе бярэ свой пачатак рэчка (Дубр.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

александры́т, -у, М -ры́це, м.

Каштоўны камень, які змяняе свой колер ад ізумруднага (днём) да цёмна-чырвонага (пры штучным асвятленні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ідыя-

(гр. idios = свой, уласны)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «свой, уласны», «асобны», «своеасаблівы».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)