пясо́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.

Разм. Рэзка крытыкаваць, прабіраць, сварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жури́ть несов., разг. свары́цца (на каго); дакара́ць (каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вздорить несов. (спорить) спрача́цца; (ссориться) свары́цца; (ругаться) ла́яцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

переру́гиваться несов., разг. ла́яцца, перакі́двацца ла́янкай; (ссориться) сва́рыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

quarrel​2 [ˈkwɒrəl] v. (with, about/over) свары́цца; спрача́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

berate [bɪˈreɪt] v. fml мо́цна га́ніць, свары́цца; дава́ць наганя́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ла́яцца, ла́юся, ла́ешся, ла́ецца; ла́йся; незак.

1. Гаварыць лаянкавыя словы.

2. з кім і без дап. Сварыцца, зневажаць адзін аднаго грубымі, абразлівымі словамі.

|| зак. пала́яцца, -ла́юся, -ла́ешся, -ла́ецца; -ла́йся.

|| наз. ла́янне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чу́біцца, чублюся, чубішся, чубіцца; незак.

Разм. Біцца; сварыцца. [Мер’ема:] Хто галубіцца, той і чубіцца. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перекоря́ться несов., разг. спрача́цца; свары́цца, ла́яцца; дакара́ць адзі́н аднаго́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

kámpeln

(sich) разм. свары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)