зва́рванне ср. сва́ривание, сва́рка ж., сра́щивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́зменны пла́зменный;

○ ~нная зва́рка — пла́зменная сва́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бата́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Бой, бітва (уст.).

Баталіі 1812 года.

2. перан. Бойка, бурная сварка (разм., жарт.).

Сямейныя баталіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ура́з, прысл.

1. У той жа момант, імгненна.

У. разгарэлася сварка.

2. За адзін прыём, адразу.

Вецер у. замятаў сляды на снезе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

автоге́нный аўтаге́нны;

автоге́нная сва́рка аўтаге́нная зва́рка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрмі́тны тех. терми́тный;

○ ~ная зва́рка — терми́тная сва́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадзе́ць, -дзе́ну, -дзе́неш, -дзе́не; зак. (разм.).

Прычыніць непрыемнасць, даняць, дапячы чым-н.; абрыдаць.

Д. да нутра.

Сварка гэта ўжо дадзела.

|| незак. дадзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зва́дка ж разм гл сварка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сканда́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Падзея, учынак, якія ганьбяць яе ўдзельнікаў.

Палітычны с.

2. Сварка з крыкам, лаянкай і пад.

У пятай кватэры зноў с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

altercation [ˌɔ:ltəˈkeɪʃn] n. fml сва́рка, ла́янка, зва́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)