мі́ксер, ‑а, м.

1. Спец. Сасуд для прыёму вадкага чыгуну з доменнай печы.

2. Прылада для прыгатавання розных сумесяў.

[Англ. mixer — змяшальнік, ад дзеясл. to mix — змешваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́на, ‑ы, ж.

Крывяносны сасуд, па якім кроў цячэ да сэрца.

•••

Полыя вены — дзве вены, якія ўпадаюць у правае перадсэрдзе.

[Лац. vena.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бомба (сасуд) 2/368; 11/104

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Blútgefäß

n -es, -e крывяно́сны сасу́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капіля́р, ‑а, м.

1. Трубачка з вельмі вузкім унутраным каналам. // Усякі невялікі вузкі канал (напрыклад, у порах глебы, дрэва).

2. Самы тонкі крывяносны сасуд.

[Ад лац. capillaris — валасяны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДАМА́НАВА Святлана Уладзіміраўна

(н. 18.9.1963, Мінск),

бел. жывапісец. Скончыла Мінскае маст. вучылішча (1982), Бел. АМ (1991). Разнастайная па тэматыцы творчасць пабудавана на кантрастах: работы ў алеі яркія, дынамічныя (трыпціх «Музыканты», «Сасуд», абедзве 1995), у тэмперы — больш мяккія, у блакітна-бірузовым, ружова-пастэльным каларыце (трыпціх «Стыхіі», 1994, «Эўрыдыкі» 1997). Свет створаных ёй вобразаў непаўторны, сімвалічны і сведчыць пра пошук уласнай адметнай стылістыкі.

С.Даманава. «Сасуд». 1995.

т. 6, с. 24

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́сленіца​I ж. (сасуд пад масла) Bútterdose f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vessel

[ˈvesəl]

n.

1) вадапла́ў -ва m.

2) судзі́на, пасу́дзіна f.

3) крывяно́сны сасу́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lymphatic

[lɪmˈfætɪk]

1.

adj.

1) лімфаты́чны

lymphatic vessels — лімфаты́чныя сасу́ды

2) флегматы́чны

2.

n.

лімфаты́чны сасу́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

артэ́рыя, ‑і; Р мн. ‑яў; ж.

1. Крывяносны сасуд, які нясе кроў ад сэрца да розных органаў цела. Лёгачная артэрыя. Сонная артэрыя.

2. перан. Шлях зносін (асабліва водны). Транспартная артэрыя. □ Самая буйная рачная артэрыя Поўначы БССР — Заходняя Дзвіна. Прырода Беларусі.

[Грэч. atrēria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)