рага́ч
‘самец аленя, лася і іншых рагатых жывёл’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рага́ч |
рагачы́ |
| Р. |
рагача́ |
рагачо́ў |
| Д. |
рагачу́ |
рагача́м |
| В. |
рагача́ |
рагачо́ў |
| Т. |
рагачо́м |
рагача́мі |
| М. |
рагачы́ |
рагача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
sire1 [ˈsaɪə] n. вытво́рнік (самец)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гуса́к, ‑а, м.
Самец гусі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кныр, ‑а, м.
Самец свінні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́нар прост. канарэ́йка-саме́ц, ке́нар, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вяпру́к, вепрука́, мн. вепрукі́, вепруко́ў, м.
Самец свойскай свінні.
|| памянш. вепручо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
|| прым. вепручы́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
каба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Самец свінні; кныр.
2. Дзікая свіння; дзік, вепр.
|| памянш. каба́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каса́ч², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Цецярук-самец, які ў адрозненне ад самкі мае ў хвасце доўгае выгнутае пер’е.
|| прым. касачо́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рага́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Самец аленя, лася і некаторых іншых рагатых жывёл.
2. Вывернуты корань дрэва (разм.).
3. Драўляная саха (уст.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)