Саляны тэктагенез, гл. Саляная тэктоніка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ва́пнава-саляны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́пнава-саляны́ ва́пнава-саляна́я ва́пнава-саляно́е ва́пнава-саляны́я
Р. ва́пнава-саляно́га ва́пнава-саляно́й
ва́пнава-саляно́е		 ва́пнава-саляно́га ва́пнава-саляны́х
Д. ва́пнава-саляно́му ва́пнава-саляно́й ва́пнава-саляно́му ва́пнава-саляны́м
В. ва́пнава-саляны́ (неадуш.)
ва́пнава-саляно́га (адуш.)		 ва́пнава-саляну́ю ва́пнава-саляно́е ва́пнава-саляны́я (неадуш.)
ва́пнава-саляны́х (адуш.)
Т. ва́пнава-саляны́м ва́пнава-саляно́й
ва́пнава-саляно́ю		 ва́пнава-саляны́м ва́пнава-саляны́мі
М. ва́пнава-саляны́м ва́пнава-саляно́й ва́пнава-саляны́м ва́пнава-саляны́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пясча́на-саляны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пясча́на-саляны́ пясча́на-саляна́я пясча́на-саляно́е пясча́на-саляны́я
Р. пясча́на-саляно́га пясча́на-саляно́й
пясча́на-саляно́е		 пясча́на-саляно́га пясча́на-саляны́х
Д. пясча́на-саляно́му пясча́на-саляно́й пясча́на-саляно́му пясча́на-саляны́м
В. пясча́на-саляны́ (неадуш.)
пясча́на-саляно́га (адуш.)		 пясча́на-саляну́ю пясча́на-саляно́е пясча́на-саляны́я (неадуш.)
пясча́на-саляны́х (адуш.)
Т. пясча́на-саляны́м пясча́на-саляно́й
пясча́на-саляно́ю		 пясча́на-саляны́м пясча́на-саляны́мі
М. пясча́на-саляны́м пясча́на-саляно́й пясча́на-саляны́м пясча́на-саляны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

saline​2 [ˈseɪlaɪn] adj. chem.

1. салявы́;

saline solution салявы́ раство́р

2. саляны́;

a saline spring саляна́я крыні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

salina

ж.

1. саляная капальня;

2. саляварня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жу́па Рудня, рудакопны завод, саляная капальня; яма; гара, адкуль дастаюць соль (Гарб.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

salt​2 [sɔ:lt] adj. салёны; саляны́; засо́лены;

a salt spring саляна́я крыні́ца;

salt pork салані́на, салёная свіні́на;

salt tears го́ркія слёзы;

salt water марска́я вада́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВЯЛІ́ЧКА

(Wieliczka),

горад і бальнеалагічны курорт у Польшчы, у Кракаўскім ваяв. Вядомы з 11 ст., гар. правы з 1290. На Пд ад Кракава, у перадгор’ях Карпат. Мяккі клімат, мінер. воды і аэразольнае паветра саляных падземных вырабатак спрыяльныя для лячэння хвароб органаў руху і апоры, бранхіяльнай астмы і інш. хвароб лёгкіх. Алергалагічны санаторый. Буйны цэнтр адпачынку і міжнар. турызму. Захаваліся сярэдневяковыя касцёлы (у т. л. драўляны 16 ст.), руіны замка караля Казіміра Вялікага (каля 1350, 18 ст., разбураны ў 1945). Саляная шахта (13 ст.) з падземнымі капліцамі (17 ст.), у стараж. частцы якой адзіны ў свеце такога роду Музей кракаўскіх капальняў солі. Саляная шахта ўключана ЮНЕСКА у спіс Сусветнай спадчыны.

т. 4, с. 389

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

solny

soln|y

саляны;

kwas ~y — саляная кіслата;

zalewa ~a — расол; (селядцовы) лёк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

галапелі́ты

(ад гала- + гр. pelos = гліна)

гліністыя і мергелістыя пароды, якія маюць у сабе да 30% растваральных солей (саляная гліна, саляны мергель і інш.) і карбанаты, ангідрыт, палявыя шпаты, кварц і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)