уцёс, ‑а, м.

Стромая скала. Чорнымі засталіся толькі ўцёсы, што сціснулі Ангару з абодвух бакоў. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Замерзнуць, азябнуць. — Не да .. [жартаў] мне. Закалеў тут, стоячы на сіверы. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звужэ́нне, ‑я, н.

Звужанае, вузкае месца. — Падунскае звужэнне, — растлумачыў Ставу. — Там будзе плаціна. А вышэй — парогі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касма́ціцца, ‑маціцца; незак.

Станавіцца, быць касматым. — Нітку няроўна кладзеш, — заўважыла Люда.. — Адна выпадзе — усе астатнія касмацяцца. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і пахаджаць. Ля самай вады спаважна паходжвалі фіялетавыя гракі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улюбёна, прысл.

Выражаючы любоў; любоўна. Подпіс атрымаўся закручасты, і Міхась, адставіўшы руку, улюбёна глядзеў на яго. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюль, ‑ю, м.

Лёгкая празрыстая сятчастая тканіна. Васіліна выпусціла фіранку, вецер падхапіў лёгкі цюль, выгнуў ветразем. Савіцкі.

[Фр. tulle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапаткі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Тое, што і лапатлівы. Лапаткая жанчына. □ Шапацеў і гаманіў рэдкі, але лапаткі дождж. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазмаўка́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Змоўкнуць — пра ўсіх, многіх. Прыкмеціўшы старшыню, брыгадзіры пазмаўкалі і рушылі далей. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасо́ўгацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Соўгацца некаторы час. Чырванашчокі пасоўваўся, потым прыўзняўся, пакратаў Каваля за рукаў. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)