тхары́на, ‑ы, ж.

Мяса тхара. Тхарыны сабакі не ядуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабрэ́хваць, ‑ае; незак.

Разм. Брахаць зрэдку. Сонна пабрэхвалі сабакі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабакападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Па выгляду падобны да сабакі. Сабакападобныя малпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлі́сак, ‑ска, м.

1. Маладая лісіца.

2. Помесь лісіцы і сабакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́ка, -і, ДМ су́цы, мн. -і, сук, ж.

1. Самка сабакі, а таксама іншых жывёлін сямейства сабачых.

2. (груб.). Ужываецца як лаянкавае слова.

|| памянш. су́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

collie

н. [koli] колі (парода сабакі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Bernhardíner

m -s, - сенберна́р (парода сабакі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

kusch!

int (да сабакі) цыц!, ляжа́ць!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Húndegekläff

n -es га́ўканне, цяўканне (сабакі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гідрафо́бія

(ад гідра- + -фобія)

вадабоязь; віруснае захворванне ад укусу шалёнага сабакі, ваўка, ката.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)