Разрэ́піцца ’распаўнець, патаўсцець’ (Сцяшк. Сл.). Ад рэ́па, праз параўнанне стаць тоўстым, як рэ́па. Не выключана сувязь з рэпацца ’трэскацца, лопацца’ (гл.) з развіццём значэння ’стаць тоўстым, аж лопацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэ́пер
(англ. rapper)
прыхільнік рэпа.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Турнэ́пс ‘рэпа, Brassica rapa L.’ (Кіс.), ‘кармавая рэпа, Brassica rapa rapifera’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), турне́пс, турнэ́т ‘тс’ (Сл. ПЗБ), турнэ́пчык памянш. ‘тс’ (віл., Лір. бел. вяселля), турне́псіна ‘адна расліна або плод турнэпса’ (Юрч. Вытв., Мова Сен.). Запазычанне з англ. turnips мн. л. ‘рэпа’: Swedish turnips ‘турнэпс’ праз польск. turneps, turnep або рус. турне́пс ‘тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rzepa
ж. рэпа;
jędrny jak rzepa — здаровы, бучны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Лядзя́нка ’рэпа, якая вырасла на лядзе’ (Нас.). Да ля́да 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́пкі ’цукровыя буракі’ (Жыв. НС), ’чырвоныя буракі’ (Сл. Гродз., Сл. рэг. лекс.). Гл. рэпа 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́пчаты ’па форме падобны на рэпу’ (ТСБМ), рэпчатка ’гатунак цыбулі’ (Мат. Гом.). Гл. рэпа 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́пішча ’поле пасля рэпы’ (Яшк.). Аналагічна грача́нішча ’поле пасля грэчкі’ (ЛА, 2), гарахаві́шча ’поле пасля гароху’ (ЛА, 2). Прасл. *rěpišče < *rěpa. Гл. рэпа 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фанк
(англ. funk)
стыль джазавай музыкі, спалучэнне блюза і рэпа з падкрэсленым рытмічным малюнкам.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
распа́рыцца сов., в разн. знач. распа́риться;
рэ́па до́бра ~рылася — ре́па хорошо́ распа́рилась;
р. ў цёплай ха́це — распа́риться в тёплой избе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)