дыферэнцыя́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Неаднолькавы, розны пры розных умовах. Дыферэнцыяльная рэнта. Дыферэнцыяльны тарыф.

2. Які мае адносіны да дыферэнцыяла (у 1 знач.). Дыферэнцыяльнае вылічэнне. Дыферэнцыяльныя ўраўненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манапо́льны монопо́льный;

~нае пра́ва — монопо́льное пра́во;

~ная рэ́нта — эк. монопо́льная ре́нта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

renta

rent|a

ж.

1. пенсія;

~a inwalidzka — neнсія па інваліднасці;

~a rodzinna — сямейная пенсія;

pobierać ~ę — атрымліваць пенсію;

być na rencie — быць на пенсіі;

2. рэнта;

~а gruntowa — зямельная рэнта;

~a wieczysta — пажыццёвая рэнта;

~a różniczkowa — дыферэнцыяльная рэнта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дыферэнцыя́льны мат., эк. дифференциа́льный;

~нае вылічэ́нне — дифференциа́льное исчисле́ние;

~ная рэ́нта — дифференциа́льная ре́нта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Rénte

f -, -n

1) рэ́нта

2) пе́нсія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абсалю́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Безумоўны, неабмежаваны, узяты па-за ўсякім параўнаннем, безадносна да чаго‑н., пераважна. Абсалютныя і адносныя паказчыкі. Абсалютная большасць.

2. Поўны, канчатковы. Абсалютная праўда. □ Гунава прыслаў запіску, што Сімон можа выехаць у Сагвасаліо.., гарантуючы абсалютную цэласць ягонай асобы. Самуйлёнак.

•••

Абсалютная велічыня гл. велічыня.

Абсалютная ісціна гл. ісціна.

Абсалютная манархія гл. манархія.

Абсалютная рэнта гл. рэнта.

Абсалютная тэмпература гл. тэмпература.

Абсалютны нуль гл. нуль.

Абсалютны слых гл. слых.

Абсалютны чэмпіён гл. чэмпіён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зяме́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да зямлі ​1 (у 5 знач.), звязаны з ёй. Зямельны ўчастак. Зямельны фонд.

2. Які мае адносіны да землеўладання, да землекарыстання. Зямельная рэнта. Зямельная рэформа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зяме́льны земе́льный;

з. ўча́стак — земе́льный уча́сток;

~ная рэфо́рма — земе́льная рефо́рма;

~ная рэ́нта — земе́льная ре́нта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазяме́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўладання і карыстання зямлёй. Пазямельная ўласнасць. Пазямельная рэнта. □ У рэвалюцыі .. змяшчаліся патрабаванне дабівацца зямлі без выкупу для мясцовага сялянства, .. забраць ад памешчыкаў і капіталістаў 700 млн. злотых пазямельнага падатку. Палуян.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кансо́лі

(англ. consols, ад consolidated annuities = кансалідаваная рэнта)

аблігацыі доўгатэрміновых або бестэрміновых дзяржаўных пазык, выпушчаных у Англіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)