эшыні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Рэдкі мінерал чорнага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

редча́йший

1. ве́льмі рэ́дкі;

2. (исключительный) выклю́чны; (необыкновенный) надзвыча́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пу́сторосль ж.

1. собир. (рэ́дкі) хмызня́к;

2. см. бузина́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ре́дкий в разн. знач. рэ́дкі;

ре́дкие во́лосы рэ́дкія валасы́;

ре́дкая ткань рэ́дкая ткані́на;

ре́дкий гость рэ́дкі госць;

ре́дкое явле́ние рэ́дкая з’я́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

га́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, рэдкі метал серабрыста-белага колеру.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выключэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. выключыць.

2. Адступленне ад агульнага правіла, рэдкі выпадак.

Няма правіла без выключэння.

◊

За выключэннем, прыназ. з Р — акрамя, апрача каго-, чаго-н.

Сабраліся ўсе, за выключэннем хворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эўкла́з, ‑у, м.

Рэдкі каштоўны камень сіняга колеру, які напамінае аквамарын.

[Ад грэч. eu — добра, лёгка і klásis — ломка, расколванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niespotykany

незвычайны; небывалы; рэдкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niezwykły

нязвыклы; незвычайны; рэдкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

osobliwy

асаблівы; своеасаблівы; рэдкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)