Rhýthmus

m -, -men рытм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Такт ’мерны рух; лад; пачуццё меры’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.), тахт ’рытм, рытмічнае суправаджэнне’ (Сл. ПЗБ, Цых.), та́хта ’тс’ (Стан.). Запазычана з заходнееўрапейскіх моў, відаць, праз польск. takt ’рытм; далікатнасць’, ’рытм (у музыцы, руху)’, што з лац. tāktus ’дотык; адчуванне дотыку’ (ЕСУМ, 5, 506; Фасмер, 4, 13; Голуб-Ліер, 476; Брукнер, 564). Сюды ж такто́ўны ’які мае такт’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rytm, ~u

м. рытм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stress-timed [ˌstresˈtaɪmd] adj. ling. такталічы́льны (рытм)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

syllable-timed [ˌsɪləblˈtaɪmd] adj. ling. складалічы́льны (рытм)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

учасці́ць, -ашчу́, -асці́ш, -асці́ць; -асці́м, -асціце́, -асця́ць; -а́шчаны; зак., што.

Зрабіць больш частым.

У. абарачальнасць аўтобусаў.

У. рытм руху.

|| незак. учашча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. учашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учасці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца; зак.

Стаць больш частым (у 3 і 4 знач.).

Учасціліся раннія замаразкі.

Рытм сэрца ўчасціўся.

|| незак. учашча́цца, -а́ецца.

|| наз. учашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рытмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што.

Спец. Надаваць пэўны рытм чаму‑н. Рытмаваць мелодыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінгава́ць

‘рухацца пад джазавы рытм’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. свінгу́ю свінгу́ем
2-я ас. свінгу́еш свінгу́еце
3-я ас. свінгу́е свінгу́юць
Прошлы час
м. свінгава́ў свінгава́лі
ж. свінгава́ла
н. свінгава́ла
Загадны лад
2-я ас. свінгу́й свінгу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час свінгу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рытмі́чны, -ая, -ае.

1. гл. рытм.

2. Падпарадкаваны рытму (у 1 знач.), які раўнамерна чаргуецца.

Рытмічныя рухі.

Рытмічная гімнастыка.

3. перан. Раўнамерны, зладжаны.

Рытмічная праца заводаў.

|| наз. рытмі́чнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)