Roman candle

ры́мская сьве́чка (від фаервэ́рка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

га́лы, ‑аў; адз. гал, ‑а, м.

1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія ў 4–1 стст. да н. э. насялялі тэрыторыю сучаснай Францыі і Бельгіі.

2. Уст. паэт. Французы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wrestling [ˈreslɪŋ] n. sport барацьба́;

free-style wrestling во́льная барацьба́;

Greco-Roman wrestling грэ́ка-ры́мская барацьба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

га́ла-ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́ла-ры́мскі га́ла-ры́мская га́ла-ры́мскае га́ла-ры́мскія
Р. га́ла-ры́мскага га́ла-ры́мскай
га́ла-ры́мскае		 га́ла-ры́мскага га́ла-ры́мскіх
Д. га́ла-ры́мскаму га́ла-ры́мскай га́ла-ры́мскаму га́ла-ры́мскім
В. га́ла-ры́мскі (неадуш.)
га́ла-ры́мскага (адуш.)		 га́ла-ры́мскую га́ла-ры́мскае га́ла-ры́мскія (неадуш.)
га́ла-ры́мскіх (адуш.)
Т. га́ла-ры́мскім га́ла-ры́мскай
га́ла-ры́мскаю		 га́ла-ры́мскім га́ла-ры́мскімі
М. га́ла-ры́мскім га́ла-ры́мскай га́ла-ры́мскім га́ла-ры́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эліністы́чна-ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эліністы́чна-ры́мскі эліністы́чна-ры́мская эліністы́чна-ры́мскае эліністы́чна-ры́мскія
Р. эліністы́чна-ры́мскага эліністы́чна-ры́мскай
эліністы́чна-ры́мскае		 эліністы́чна-ры́мскага эліністы́чна-ры́мскіх
Д. эліністы́чна-ры́мскаму эліністы́чна-ры́мскай эліністы́чна-ры́мскаму эліністы́чна-ры́мскім
В. эліністы́чна-ры́мскі (неадуш.)
эліністы́чна-ры́мскага (адуш.)		 эліністы́чна-ры́мскую эліністы́чна-ры́мскае эліністы́чна-ры́мскія (неадуш.)
эліністы́чна-ры́мскіх (адуш.)
Т. эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскай
эліністы́чна-ры́мскаю		 эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскімі
М. эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскай эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грэ́ка-ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-ры́мскі грэ́ка-ры́мская грэ́ка-ры́мскае грэ́ка-ры́мскія
Р. грэ́ка-ры́мскага грэ́ка-ры́мскай
грэ́ка-ры́мскае		 грэ́ка-ры́мскага грэ́ка-ры́мскіх
Д. грэ́ка-ры́мскаму грэ́ка-ры́мскай грэ́ка-ры́мскаму грэ́ка-ры́мскім
В. грэ́ка-ры́мскі (неадуш.)
грэ́ка-ры́мскага (адуш.)		 грэ́ка-ры́мскую грэ́ка-ры́мскае грэ́ка-ры́мскія (неадуш.)
грэ́ка-ры́мскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-ры́мскім грэ́ка-ры́мскай
грэ́ка-ры́мскаю		 грэ́ка-ры́мскім грэ́ка-ры́мскімі
М. грэ́ка-ры́мскім грэ́ка-ры́мскай грэ́ка-ры́мскім грэ́ка-ры́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Roman​2 [ˈrəʊmən] adj.

1. ры́мскі;

the Roman alphabet лаці́нскі алфаві́т;

the Roman Empire Ры́мская імпе́рыя;

Roman numerals ры́мскія лі́чбы

2. ры́мска-каталі́цкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ры́мскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Рыма, рымлян. Рымскі тэатр. Рымскае грамадства. // Уласцівы рымлянам, такі, як у рымлян. Рымскі нос. □ Палкія вочы, рымскі профіль, малыя поўныя губы, роўны, прыўзняты злёгку нос. Гартны.

2. Каталіцкі. Рымскі папа. Рымская царква.

•••

Рымскае права гл. права.

Рымскія лічбы гл. лічба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cesarstwo

н.

1. імперыя;

cesarstwo rzymskie — рымская імперыя;

2. імператар з жонкай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ку́рыя, ‑і, ж.

1. Гіст. Аб’яднанне некалькіх патрыцыянскіх родаў у Старажытным Рыме.

2. Разрад выбаршчыкаў па нацыянальнай, маёмаснай, расавай і інш. прыметах у капіталістычных краінах. Рабочая курыя.

•••

Рымская (папская) курыя — сукупнасць цэнтральных устаноў, цераз якія рымскі папа ажыццяўляе кіраўніцтва каталіцкай царквой.

Феадальная курыя — савет сеньёра з яго васаламі ў сярэднія вякі.

[Лац. curia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)