пая́льнік, ‑а, м.

Ручны інструмент для паяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жо́рны, -аў.

Ручны млын з двух гладка абчасаных круглых камянёў, пры дапамозе якіх пераціраюць зерне на муку.

|| прым. жарнавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́сны, красён і кро́снаў.

1. Ручны ткацкі станок.

Паставіць к.

2. Ніцяная аснова, якая навіваецца на навой станка.

|| памянш. красёнцы, -аў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зубі́ла, -а, мн. -ы, -біл і -аў, н.

Ручны інструмент, род долата для апрацоўкі металу і каменю.

|| прым. зубі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hand luggage [ˈhændˌlʌgɪdʒ] n. ручна́я пакла́жа, ручны́ бага́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quern [kwɜ:n] n. ручны́ млыно́к (для кавы, перцу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кро́сны,

ручны ткацкі станок.

т. 8, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гранатамёт, -а, М -мёце, мн. -ы, -аў, м.

Агнястрэльная зброя для стральбы бранябойнымі гранатамі.

Ручны г.

Супрацьтанкавы г.

|| прым. гранатамётны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулямёт, -а, М -мёце, мн. -ы, -аў, м.

Аўтаматычная скарастрэльная зброя для стральбы кулямі.

Ручны к.

Станковы к.

|| прым. кулямётны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ręczny

ręczn|y

ручны;

zegarek ~y — ручны гадзіннік;

~a robota — ручная праца;

piłka ~a — ручны мяч (гандбол);

~y hamulec — ручны тормаз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)