Verbum

назбяга́цца, ‑аецца; зак.

Збегчысяў вялікай колькасці. Назбягалася суседзяў, Хто з поля, хто з хаты. Русак.

пасплыва́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Сплысці — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Пасплывалі дым-туманы З рэчкі на палянку. Русак.

карта́васць, ‑і, ж.

Картавае вымаўленне. Хлопец не зусім чыста вымаўляў гук «р», і ледзь прыкметная картавасць надавала яго мове мілагучную інтанацыю. Русак.

пажада́цца, ‑аецца; зак., безас.

Захацецца чаго‑н. І працоўным нашым людзям, Што ім пажадаецца, Па савецкаму закону Ўсё ў жыцці збываецца. Русак.

чарнамо́рац, ‑рца, м.

Марак чарнаморскага флоту. Марскія да вас караблі прыплывуць, І вам на сяўбе ці на ўборцы Пра белыя ночы — балтыйцы спяюць, Пра сонечны край — чарнаморцы. Русак.

прыку́рчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Трохі скурчыцца; скурчыўшыся, прымасціцца дзе‑н. Стаіць на лузе між дубоў цыбаты бусел, Асенні дождж яго прыкурчыцца прымусіў. Русак. Ззаду, у галавах Алёшкі, прыкурчыўся Трусік. Брыль.

харашэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Станавіцца больш прыгожым, прывабным. І харашэе з году ў год Мой родны, вольны край. Русак. Калі [Анатоль] усміхаўся, паказваючы свае прыгожыя белыя зубы, надта харашэў з твару. Адамчык.

хра́п’е, ‑я, н., зб.

Абл. Ахрап’е. Так давялося і зрабіць. Да школы па агародах правялі [машыну], з грады на граду, па мёрзлых памідорах ды па капусным храп’і. Лобан. Назбірала бабка храп’я У градах парасяці. Русак.

бурлі́цца, ‑ліцца; незак.

Тое, што і бурліць. На рэчках на вашых Бурліліся б воды, Каб плавалі з крыкам Гусей карагоды. Русак. У добрых ленінскіх вачах Іскрынкай радасць усплывала; Відаць, што ў сэрцы Ільіча Надзей бурлілася навала. Шушкевіч.

ка ​¹, нескл., н.

Назва літары «к».

ка ​², прыназ. з Д.

Ужываецца замест «к ​²» у спалучэнні «ка мне». Прытуліся ка мне, дзяўчына каханая! Бядуля. Ка мне йшлі дзяўчаты, Кветкі мае рвалі, Жніўныя, вясельныя Песні распявалі. Русак.