Verbum

гало́сны, -ая, -ае.

Пра гук мовы: які ўтвараецца пры свабодным праходжанні паветра праз поласць рота.

Г. гук.

Ненаціскныя галосныя (наз.).

сліня́вы, -ая, -ае (разм., пагард.).

Вымазаны слінай; такі, у якога цячэ з рота сліна.

Слінявае дзіця.

|| наз. сліня́васць, -і, ж.

адплёўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Выплёўваць з рота, ачышчацца ад чаго-н. непрыемнага.

|| зак. адплява́цца, -люю́ся, -люе́шся, -люе́цца; -люёмся, -люяце́ся, -люю́цца; -лю́йся.

дзясна́, -ы́, мн. дзя́сны і (з ліч. 2, 3, 4) дзясны́, дзя́сен і дзя́снаў, ж.

Слізістая абалонка поласці рота.

Дзясны крываточаць.

|| прым. дзя́сенны, -ая, -ае.

сані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

Аздаравіць (аздараўляць) што-н., палепшыць стан чаго-н.

|| наз. сані́раванне, -я, н.

С. поласці рота.

вы́сунуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. Паказацца адкуль-н.; выставіцца.

В. з акна.

2. Прасунуцца наперад.

Рота высунулася на паўкіламетра.

|| незак. высо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

перапа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Тое, што і перастрэлка.

Рота трапіла ў перапалку.

2. перан. Крыклівая спрэчка, лаянка.

Сямейная п.

стаматало́гія, -і, ж.

1. Раздзел медыцыны, які вывучае захворванні органаў поласці рота, сківіц і сумежных участкаў.

2. Стаматалагічная паліклініка або стаматалагічнае аддзяленне.

|| прым. стаматалагі́чны, -ая, -ае.

страваво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Частка стрававальнага тракта чалавека або жывёліны ў выглядзе трубкі, якая злучае поласць рота са страўнікам.

|| прым. страваво́дны, -ая, -ае.