непаваро́тлівы, -ая, -ае.

1. Павольны, марудны, няспрытны ў рухах.

Непаваротлівае дзіця.

2. перан. Някемлівы, нерухавы (у справах).

Н. розум.

|| наз. непаваро́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дурма́н, -у, м.

1. Тое, што адурманьвае, прытупляе розум, свядомасць.

2. Памутненне свядомасці, розуму; адурэнне.

|| прым. дурма́нны, -ая, -ае і дурма́нлівы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

discerning [dɪˈsɜ:nɪŋ] adj. прані́клівы (розум)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рацыяналі́зм, -у, м.

1. Кірунак у ідэалістычнай філасофіі, які лічыць розум адзінай крыніцай пазнання.

2. Разважлівыя, без эмоцый адносіны да жыцця.

|| прым. рацыяналісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

му́драсць, -і, ж.

1. гл. мудры.

2. Глыбокі розум, заснаваны на жыццёвым вопыце.

Народная м.

○

Зуб мудрасці — трэці вялікі карэнны зуб, які вырастае пасля дваццаці гадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

здурне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які здурнеў, страціў розум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дасканалены

1. прич. изощрённый;

ро́зум, в. ў спрэ́чках — ум, изощрённый в спо́рах;

2. в знач. прил. изощрённый;

в. ро́зум — изощрённый ум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

надоу́мленный наве́дзены на ду́мку, наве́дзены на ро́зум; наву́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вразуми́ть сов. наста́віць на ро́зум; навучы́ць; утлума́чыць; перакана́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дапы́тлівы, -ая, -ае.

1. Які імкнецца ўсё зразумець, пазнаць.

Гэта быў д. чалавек.

2. Праніклівы, здольны многае заўважыць, прадбачыць.

Д. розум.

Абвесці дапытлівым позіркам пакой.

|| наз. дапы́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)