rzeczny

рачны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вакза́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Будынак на чыгуначнай станцыі, прыстані і пад.

Чыгуначны в.

Рачны в.

|| прым. вакза́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́канне, -я, н.

Вымаўленне ў ненаціскных складах замест гукаў [о], [э] гука [а] пасля цвёрдых зычных (напр., сталы — стол, рачны — рэкІ). Дысімілятыўнае а. Няпоўнае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́ка, -і, ДМ -то́цы, мн. -і, -то́к, ж.

1. Невялікі рачны заліў.

2. Месца стаянкі і рамонту рачных суднаў.

|| прым. зато́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Flússkrebs

m -es, -e рачны́ рак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

river basin

вадазбо́р -у m., рачны́ басэ́йн

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вадаём, ‑а, м.

Натуральная або штучная ўпадзіна, напоўненая вадой; басейн. Рачны вугор жыве ў вадаёмах, якія звязаны з Атлантычным акіянам. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патамапланкто́н

(ад гр. potamos = рака + планктон)

рачны планктон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіпапата́м

(гр. hippopotamos = літар. рачны конь)

тое, што і бегемот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

watershed

[ˈwɔtərʃed]

n.

1) во́дападзе́л -у m.

2) рачны́ басэ́йн

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)