rozsypywać

незак. рассыпаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нацерушы́ць, -церушу́, -цяру́шыш, -цяру́шыць; -цяру́шаны; зак., чаго.

1. Насыпаць, рассыпаць у якой-н. колькасці.

2. безас. Тое, што і нацерушыцца (у 2 знач.).

За ноч нацерушыла снегу.

|| незак. нацяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

überstréuen

vt пасыпа́ць, рассыпа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

расцерушы́ць, ‑церушу, ‑цярушыш, ‑цярушыць; зак., што.

Разм.

1. Рассыпаць роўным рыхлым пластом. Расцерушыць пілавінне.

2. Рассыпаць, разгубіць перавозячы, пераносячы. У белых кучомках стаялі пры дарозе маленькія сосны: і здавалася, што дарога, баючыся, каб не расцерушыць снегавое ўбранне, асцярожна несла іх насустрач машыне. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раструсі́ць, ‑трушу, ‑трусіш, ‑трусіць; зак., што.

Разм.

1. Раскідаць, рассыпаць тонкім слоем. Раструсіць чарназём.

2. Разгубіць, растрэсці дарогай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

versprühen

vt рассыпа́ць, распы́рскваць, распыля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verstréuen

vt рассы́паць, раскі́даць, рассе́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

растру́шивать несов., разг. расцяру́шваць, рассыпа́ць; (сено и т. п.) растраса́ць, растрэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

intersperse

[,ɪntərˈspɜ:rs]

v.t.

1) рассыпа́ць, раскіда́ць

2) перасыпа́ць

3) рабі́ць разнаста́йным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́церушыць, вы́церусіць áusschütten vt, áusstreuen vt; verschütten vt, verstréuen vt (рассыпаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)