растыка́ть несов., прост.

1. (втыкать в нескольких местах) растыка́ць;

2. (рассовывать по разным местам) запіха́ць, засо́ўваць, распіха́ць, рассо́ўваць; см. расты́кать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozpierać się

незак.

1. распірацца;

2. распіхаць, расштурхваць;

rozpierać się na fotelu — развальвацца ў крэсле

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozpierać

rozpiera|ć

незак.

1. распіраць;

2. распіхаць, расштурхваць;

rozpierać go duma перан. яго пыха распірае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)