revelation [ˌrevəˈleɪʃn] n. выяўле́нне; выкрыццё, раскрыццё (тайны, планаў і г.д.)

♦

come as/be a revelation (to smb.) стаць адкрыццём (для каго́-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інтэрпрэта́цыя

(лац. interpretatio = растлумачванне)

1) тлумачэнне, раскрыццё сэнсу чаго-н. (напр. і. тэксту, і. закона);

2) творчае раскрыццё вобраза або музычнага твора выканаўцам (артыстам, музыкантам і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аператы́ўнік, ‑а, м.

Разм.

1. Аператыўны работнік — супрацоўнік органаў міліцыі, дзейнасць якога — папярэджанне і раскрыццё злачынстваў. Аператыўнікі зрабілі вобыск.

2. Афіцэр аператыўнага аддзела штаба воінскага злучэння.

3. Той, хто займаецца якой‑н. аператыўнай работай. Нарада забеспячэнцаў-аператыўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэдыка́цыя

(лац. praedicatio)

1) вызначэнне, раскрыццё зместу суб’екта прэдыкатам;

2) лінгв. устанаўленне прэдыкатыўнай сувязі паміж членамі сказа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Áufklärung

f -, -en

1) высвятле́нне, раскрыццё

2) асве́та

3) разве́дка

4) інфарма́цыя, агіта́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entfáltung

f -, -en

1) разго́ртванне, расчляне́нне; ав. раскрыццё (парашута)

2) развіццё, ро́сквіт, праяўле́нне

zur ~ kómmen* — набы́ць разма́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ВЕНАСЕ́КЦЫЯ,

раскрыццё прасвету вены разрэзам для ўвядзення ў яе канюлі, іголкі ці катэтэра. Робяць венасекцыю пры неабходнасці працяглай інфузійнай тэрапіі і дрэнна выяўленых венах для ўнутрывеннага ўвядзення лек. прэпаратаў, крыві, кровазаменнікаў або для дыягнастычных даследаванняў. Выкарыстоўваюць вены локцевай ямкі, ступні, радзей падскурную вену бядра. Пры венасекцыі магчымы ўскладненні (трамбіраванне канюлі, флебіт, інфіцыраванне раны, тромбафлебіт, поўнае перасячэнне вены і інш.).

т. 4, с. 71

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэтэкты́́ў

(англ. detective, ад лац. detectio = раскрыццё)

1) агент вышукной паліцыі, які вядзе расследаванне крымінальных спраў;

2) літаратурны твор або кінафільм, у якім расказваецца аб прыгодах сышчыкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ВЫЗНАЧЭ́ННЕ,

дэфініцыя, устанаўленне, раскрыццё зместу якога-небудзь паняцця. Дае магчымасць фармуляваць крытэрыі вылучэння аб’екта, які вывучаецца, сярод іншых аб’ектаў, а таксама магчымасць фармуляваць або ўдакладняць значэнне тэрмінаў (слоў, словазлучэнняў). Вызначэнні фармулююцца ў працэсе навук. даследавання ў наяўным выглядзе і складаюць найважнейшую частку навук. тэорый і іх фрагментаў, адносна завершаных разважанняў. Адлюстроўваючы аб’екты ў іх істотных прыкметах, вызначэнні скарачаюць складаныя апісанні і замяняюць іх больш простымі.

У.К.Лукашэвіч.

т. 4, с. 309

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

rozwarcie

н.

1. раскрыццё;

2. росчын (акна, дзвярэй і да т.п.);

3. ростул (нажніц, цыркуля і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)