асадка, рамка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

со́тавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сотаў; які знаходзіцца ў сотах. Сотавы мёд. // Прызначаны для сотаў. Сотавая рамка.

2. Спец. Тое, што і сотападобны. Сотавая цэгла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

creel

[kri:l]

n.

1) кош на ры́бу

2) ра́мка (для шпу́лькі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ramka

ж.

1. рамка;

2. кадр (тэлевізійны)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Éinrahmung

f -, -en

1) ра́мка, апра́ва

2) абмяжо́ўванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фігу́рны, -ая, -ае.

1. гл. фігура.

2. Які мае складаную форму, мае ўзор.

Фігурная рамка.

3. Які выконваецца з фігурамі (у 2 знач.) або прызначаны для такога выканання.

Фігурнае плаванне.

Фігурнае катанне на каньках.

Фігурныя канькі.

4. Які мае прыгожую фігуру (разм.).

Фігурная дзяўчына.

|| наз. фігу́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карці́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карціны (у 1 знач.). Карцінная галерэя. Карцінная рамка.

2. перан. Ненатуральна прыгожы, жывапісны, як на карціне (у 1 знач.). Карцінны жэст. Карцінная поза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́сечнік, ‑а, м.

Работнік, які наглядае за пасекай; пчаляр. Бацькі жывуць у калгасе. Стары працуе калгасным пасечнікам. Танк. Людвік прыняў падарунак ад старога пасечніка. Духмяная рамка, залітая мёдам, была ў яго руках. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мудраге́лісты разг.

1. мудрёный, замыслова́тый; хи́трый;

мы не разуме́лі яго́ ~тай мо́вы — мы не понима́ли его́ мудрёного языка́;

~тая прычо́ска — замыслова́тая причёска;

2. причу́дливый, зате́йливый; вы́чурный;

м. ўзор — зате́йливый (причу́дливый) узо́р;

~тая ра́мка люстэ́рка — вы́чурная ра́мка зе́ркала

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́мнік, ‑а, м.

Спец. Рамка, на якую нацягваецца палатно для карціны. З-за пляча відаць быў даўгаваты кавалак палатна, нацягнуты на падрамнік. Асіпенка. Самога дырэктара студэнты засталі перад расцягнутым на падрамніку палатном, з палітрай у руках. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)