інтэлектуа́л

(лац. intellectualis = разумовы)

чалавек з высокаразвітым інтэлектам, работнік разумовай працы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

spekulatív

a

1) спекуляцы́йны

2) філас. разумо́вы, абстра́ктны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спекуляты́ўны

(лац. speculativus)

адарваны ад вопыту, разумовы, абстрактны (напр. с-ая філасофія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

degenerat

м. дэгенерат; выраджэнец;

degenerat umysłowy — разумовы дэгенерат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разумо́ва прысл. гл. разумовы

1., 2.разумо́вы

1. (які звязаны з разумовай дзейнасцю) géistig, Géistes-;

разумо́вая здо́льнасці géistige Fähigkeiten;

2. (уяўны) ínnerlich;

3. (мысліцельны) Denk-;

4. (пазнавальны) kognitív;

разумо́ва апара́т Dénkapparat m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разумо́васць ж.

1. филос. умозре́ние ср.; умозри́тельность;

2. (абстрактное рассуждение) умозре́ние ср.;

3. рассу́дочность; см. разумо́вы 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазнава́льны

1. (які служыць для пазнавання) Erkénnbarkeits-, Erkénntnis-;

2. (які даступны пазнанню) erkénnbar;

3. (разумовы) kognitív

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

myślowy

myślow|y

мысленны; разумовы;

praca ~a — разумовая праца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мента́льны

(лац. mentalis = разумовы, духоўны)

які датычыць спосабу мыслення, духоўнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дыскурсі́ўны

(с.-лац. discursivus, ад лац. discursus = меркаванне)

які робіцца шляхам лагічных вывадаў, разумовы (проціл. інтуітыўны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)