субстантыва́цыя, ‑і, ж.

Пераход у разрад назоўнікаў іншых часцін мовы.

[Ад лац. substantivum — назоўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субстантыві́раваны, ‑ая, ‑ае.

Які перайшоў у разрад назоўнікаў. Субстантывіраваныя прыметнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субстанты́ўнасць, ‑і, ж.

Пераход у разрад назоўнікаў іншых часцін мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстра-кла́с, ‑а, м.

Вышэйшы клас, разрад, кваліфікацыя і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маланка,

гіганцкі электрычны разрад у атмасферы.

т. 10, с. 9

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гату́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Разрад, катэгорыя чаго-н. (першапачаткова тавару) па якасці, расцэнцы і пад.; сорт.

Мука першага гатунку.

|| прым. гатунко́вы, -ая, -ае.

Гатунковае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ранг, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Катэгорыя, разрад, клас (у 7 знач.).

Вышэйшы р.

2. Званне, чын.

Дыпламатычныя рангі.

Капітан другога рангу.

|| прым. ра́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Qualifikatiónsstufe

f -, -n разра́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kl.

= Klasse – клас, разрад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wyładowanie

н.

1. разгрузка, выгрузка;

2. разрад, разрадка;

wyładowanie atmosferyczne — атмасферны разрад;

3. разм. напаўненне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)