разбазі́каць

‘разнесці чутку, расказаць усім што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбазі́каю разбазі́каем
2-я ас. разбазі́каеш разбазі́каеце
3-я ас. разбазі́кае разбазі́каюць
Прошлы час
м. разбазі́каў разбазі́калі
ж. разбазі́кала
н. разбазі́кала
Загадны лад
2-я ас. разбазі́кай разбазі́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбазі́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбразго́ліць

‘разнесці што-небудзь (чуткі і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбразго́лю разбразго́лім
2-я ас. разбразго́ліш разбразго́ліце
3-я ас. разбразго́ліць разбразго́ляць
Прошлы час
м. разбразго́ліў разбразго́лілі
ж. разбразго́ліла
н. разбразго́ліла
Загадны лад
2-я ас. разбразго́ль разбразго́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбразго́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́брыка, -і, ДМ -рыцы, мн. -і, -рык, ж.

1. Загаловак раздзела (у газеце, часопісе і пад.).

2. Раздзел, падраздзяленне чаго-н.; графа.

Разнесці лічбы па рубрыках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozgłosić

зак. раструбіць, разнесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áusposaunen

vt разм. раззвані́ць, разне́сці (чутку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разнести́ сов., в разн. знач. разне́сці, мног. паразно́сіць; (тучи, облака — ещё) разагна́ць, разве́яць; (разбить — ещё) разбі́ць; (раздуть, сделать пухлым — ещё) безл., разг. распе́рці;

разнести́ пи́сьма разне́сці (паразно́сіць) лісты́;

разнести́ счета́ по кни́гам разне́сці раху́нкі па кні́гах;

разнести́ слу́хи разне́сці чу́ткі;

ве́тер разнёс ту́чи ве́цер разнёс (разагна́ў, разве́яў) хма́ры;

щёку разнесло́ безл. шчаку́ разне́сла;

разнести́ зара́зу разне́сці зара́зу;

разнести́ снаря́дом разне́сці (разбі́ць) снара́дам;

как его́ разнесло́! як яго́ распе́рла!;

◊

разнести́ в пух и прах разбі́ць ушчэ́нт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разно́ска, ‑і, ДМ ‑носцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. разносіць — разнесці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Раўнамерна разнесці туш, карандаш у ценявых месцах малюнка. Растушаваць чарцёж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; зак., што (разм.).

1. Падраць на шматкі; разнесці па частках, на часткі.

За адзін сезон разматлашыў касцюм.

Р. склад.

2. Давесці да бязладнага стану; зрабіць раскудлачаным, растрапаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расцяга́ць

1. (разнесці) aus¦einánder schléppen;

2. (раскрасці) verúntreuen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)