Разм.Разгубіцца, збянтэжыцца, страціць здольнасць разумець. Зелянюк на момант асалапеў, але зараз жа ўзяў сябе ў рукі.Зарэцкі.Агей стаяў утрупянелы і не ведаў, што яму падумаць. — Што асалапеў? — крыкнулі недзе зверху.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збянтэ́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
Прыйсці ў замяшанне; разгубіцца, атарапець. Лабановіч трохі збянтэжыўся. Само слова «Ядвіся» балюча адгукнулася ў сэрцы, і назіральны Турсевіч гэта заўважыў.Колас.Каваль, убачыўшы гэтага чалавека ля жорнаў, спачатку на момант збянтэжыўся, збялеў і закалаціўся.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скасава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.
1. Быць адмененым, ліквідавацца. Дрыжыць нездарма ён [бог]: заўзята Да бога бяда ўжо сунецца — Па скарачэнню штатаў Пасада яго скасуецца.Макаль.
2.Абл. Збянтэжыцца, разгубіцца. Лабановіч стараўся не скасавацца перад Саханюком і паказаць сваю школу з найлепшага боку.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lost1[lɒst]adj.
1. : get lost заблудзі́ць
2. згу́блены; загі́нуўшы; ма́рна патра́чаны;
a lost cause безнадзе́йная спра́ва
♦
be lost for wordsразгубі́цца; не разуме́ць;
be lost in thought глыбо́ка заду́мацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
perplex
[pərˈpleks]
v.
1) прыво́дзіць у разгу́бленасьць або́ ў неўразуме́ньне, зьбіва́ць з тро́пу; бянтэ́жыць, ашаламля́ць
2) заблы́тваць, ускладня́ць (спра́ву)
to be perplexed — суме́цца, разгубі́цца, зьбянтэ́жыцца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ашаламі́цца, ‑ламлюся, ‑ломішся, ‑ломіцца; зак.
Разгубіцца, здзівіцца. Незнаёмаму з тутэйшымі балотамі чалавеку небяспечна забірацца ў гэтыя нетры: заедзеш, ашаломішся, заблудзіш і не патрапіш выбрацца, бо, апроч густых чаротаў ды неба над галавою, нічога не ўбачыш.Колас.— Не пазнаеш? — перачытаў Рыгора Артур. — Ах, даруй, я зусім ашаламіўся...Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stracić się
зак.
1. знікнуць; згубіцца;
2.уст. згубіцца; заблукаць;
3.разгубіцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
loss[lɒs]n.
1. (of) стра́та; пагі́бель;
loss of sight/memory стра́та зро́ку/па́мяці;
suffer heavy losses не́сці ця́жкія стра́ты;
sell at a loss прадава́ць са стра́тамі
2. (to) про́йгрыш
♦
be at a lossразгубі́цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
спудлава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.
1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы і пад.). Па прывычцы стрэльбу я рыхтую І сачу за ценем [цецерука] паміж дрэў, Хоць, напэўна ведаю, спудлую.Танк.
2.перан.Разм. Зрабіць промах, схібіць. Дагэтуль увогуле шэнціла, найбольшыя хібы .. [Рыбака] міналі; ён разумеў, што галоўнае ў іх партызанскай вайне — не разгубіцца, не спудлаваць, у час прыняць рашэнне.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГУ́КАПІС у паэзіі, гукавыя паўторы ў вершаванай мове, якія ўзмацняюць яе мілагучнасць і сэнсавую выразнасць; раздзел паэтыкі, што іх вывучае. Сярод гукапісу вылучаюцца алітэрацыя, анафара, асананс, гукаперайманне, кальцо, эпіфара і інш. У паэт. практыцы яны выкарыстоўваюцца ў спалучэнні з лексікай, інтанацыйна-сінтакс. арганізацыяй вершаванага радка. Напр., у «Песні званара» Я.Купалы гукавыя стыкі, анафары і эпіфары ўзмацняюць маст. выразнасць асанансу (на о, у, і, а) і алітэрацыі (на р, з, с, ц): «Разгубіцца мой звон ад акон да акон, // Думы збудзіць, па сэрцах удара, // Дрогнуць сковы цямніц, бліснуць іскры зарніц, // Заварушацца яры, папары». У сучаснай паэзіі шырока ўжываюцца паўторы не толькі асобных гукаў, але і гукаспалучэнняў.