к-ае чытанне — хуткае чытанне тэксту без падрабязнага яго разгляду (параўн.статарны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
unconsidered[ˌʌnkənˈsɪdəd]adj.fml
1. неабду́маны, непраду́маны;
an unconsidered remark непраду́маная заўва́га
2. пакі́нуты без ува́гі, неразгле́джаны;
The details were left unconsidered. Дэталі пакінулі без разгляду.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
тавары́скі, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да таварыша (у 1 знач.).
Таварыская падтрымка.
2. Шчыры, сяброўскі.
Таварыская размова.
3. Кампанейскі, згаворлівы.
4. Які не мае афіцыйнага характару (пра спартыўныя спаборніцтвы).
Таварыская сустрэча па футболе.
○
Таварыскі суд — грамадскі суд у СССР для разгляду спраў, звязаных з парушэннем дысцыпліны, грамадскага парадку і пад.
|| наз.тавары́скасць, -і, ж. (да 1—3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэгіяналі́зм
(ад рэгіянальны)
падыход да разгляду эканамічных, сацыяльных, палітычных і іншых праблем з пункту гледжання інтарэсаў пэўнага рэгіёна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рэтраспекты́ўны
(фр. retrospectif, ад лац. retro = назад + spectare = глядзець)
звернуты назад, да мінулага; прысвечаны разгляду мінулага (напр. р. паказ фільмаў).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
introduce
[,ɪntrəˈdu:s]
v.t.
1) уво́дзіць; устаўля́ць, усо́ўваць
2) прадстаўля́ць
Allow me to introduce myself — Дазво́льце прадста́віцца
3) знаёміць
4) уно́сіць, падава́ць (для разгля́ду)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
інстытуцыяналі́зм
(ад інстытуцыі)
кірунак у правазнаўстве ЗША 20 ст., які лічыць інстытуцыі (сям’ю, партыю, дзяржаву і інш.) асновай разгляду праблем грамадства, дзяржавы і права.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АРБІТРА́Ж
(франц. arbitrage),
спосаб разгляду спрэчных спраў, пры якім зацікаўленыя бакі звяртаюцца да арбітраў (гл.Трацейскі суд). У б.СССР існаваў у 1931—91. Вырашаў спрэчкі паміж дзярж., кааператыўнымі і грамадскімі арг-цыямі. На Беларусі функцыі арбітражу перайшлі да створаных у 1991 гаспадарчых судоў. Спрэчкі паміж дзяржавамі вырашае арбітраж міжнародны.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
назіра́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. назіраць.
2. Тое, што заўважана ў працэсе, у выніку вывучэння, разгляду чаго‑н., нагляданняў за кім‑, чым‑н. Навуковыя назіранні. □ Яна [дзяўчына] прасочыць рух аблок, У глебе змерае цяпло, Увечары і ўранні Запіша назіранні.Лужанін.І яшчэ адно назіранне зрабіў Сцёпка: хто мацней насядае, той свайго дабіваецца.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АБВІНАВА́ЎЧАЕ ЗАКЛЮЧЭ́ННЕ,
працэсуальны дакумент, у якім выкладзена і абгрунтавана рашэнне следчага (або асобы, якая праводзіла дазнанне) аб фармулёўцы абвінавачання асобы, прыцягнутай да крымін. адказнасці. У ім падсумоўваюцца вынікі папярэдняга следства па справе, робіцца вывад пра ўчыненне злачынства пэўнай асобай, пра дастатковасць падстаў для суд.разгляду справы. Складаецца з апісальнай і рэзалютыўнай частак. У апісальнай частцы выкладаецца сутнасць справы, у рэзалютыўнай змяшчаюцца звесткі пра абвінавачанага (абвінавачаных) і фармулёўка прад’яўленага абвінавачання са спасылкай на адпаведныя артыкулы Крымінальнага кодэкса Рэспублікі Беларусь. Следчы падпісвае абвінаваўчае заключэнне і разам са справай перадае пракурору, які зацвярджае абвінаваўчае заключэнне і накіроўвае справу ў суд ці вяртае яе для дадатковага следства або спыняе справу. Абвінаваўчае заключэнне ўручаецца абвінавачанаму не пазней як за 3 сут. да суд.разгляду, што дае яму магчымасць азнаёміцца з доказамі і падрыхтавацца да абароны.